River of Remembrance

၂၇၊ ၃၊ ၂၀၀၈

အမွတ္တရ ျမစ္တစ္စင္း

အနီအိုေရာင္
နီညိဳေရာင္ရင့္ရင့္နဲ႔
ေဟာင္းေသာ္လည္း ခိုင္ခံ့ေနဆဲ
အိုေသာ္လည္း အားမာန္၀င့္ေနဆဲ
ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ၿပီးေတာ့ ... ငါတို႔ရဲ႕
အမိတကၠသိုလ္။

သည္ေနရာမွာ ...
ကံ့ေကာ္ေတာမရွိ
ခံုတန္းလ်ားမရွိ
ျခေသၤ့တံခါးမရွိ

သည္ေနရာမွာ ...
အဓိပတိလမ္းမရွိ
သစ္ပုတ္ပင္မရွိ
အင္းလ်ားကန္မရွိ

သည္ေနရာမွာ ...
ဦးခ်စ္မရွိ
ယမ္းဘီလူးမရွိ
အပန္းေျဖရိပ္သာမရွိ

သည္ေနရာမွာ ...
ရတနာမရွိ
သီရိမရွိ
ဂ်ပ္ဆင္မရွိ

ဒါေပမယ့္ေလ ...

သည္ေနရာမွာ ...
ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္
ကပ္ကပ္သပ္သပ္
စမ္းသပ္ခန္းေလးေတြ ရွိတယ္။

သည္ေနရာမွာ ...
ရွစ္ဆယ္မက
ပိုးမႊားေသာင္းေျပာင္း
မ်ားစြာရဲ႕အေၾကာင္း
ေျပာျပႏိုင္တဲ့
လက္ေတြ႔ခန္းေတြ ရွိတယ္။

သည္ေနရာမွာ ...
ကိုးဆယ့္ေျခာက္မက
ေရာဂါမ်ားစြာ
တိုက္စားခဲ့လို႔
ပံုပန္းပ်က္ယြင္းခဲ့
အစိတ္အပိုင္းမ်ားစြာ
ေလ့လာႏိုင္တယ္။

သည္ေနရာမွာ ...
ေ၀ဒနာရဲ႕စြမ္းအား
ပယ္ရွားႏိုင္မယ့္
အစြမ္းထက္ေဆး၀ါးမ်ားစြာ
ေလ့လာႏိုင္တယ္။

သည္ေနရာမွာ ...
ဒုကၡသံုးပါးက
တစ္ပါးေသာ ဒုကၡ
နာရတဲ့ အျဖစ္ကို
စစ္ေၾကညာတုိက္ခုိက္ဖို႔
ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တယ္
ေပးေနတယ္
ေပးေနဦးမယ္။

သည္ေနရာမွာ ...
ေသမင္းရဲ႕စြမ္းအင္
ဆန္႔က်င္ၿဖိဳဖ်က္
အသက္ဆက္ႏိုင္ဖို႔
ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တယ္
ေပးေနတယ္
ေပးေနဦးမယ္။

သည္လိုနဲ႔ပဲ
ေဟာသည့္ေနရာ
အမိတကၠသိုလ္ဟာ
ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ သက္တမ္း
ျဖတ္သန္းၿပီးခဲ့ပါၿပီ။

အမိတကၠသိုလ္ရဲ႕
ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္သက္တမ္းမွာ
သားေပါင္းမ်ားစြာ
ေမြးဖြားသန္႔စင္ေပးခဲ့ပါၿပီ။

အေမ့သားေတြထဲမွာ ...
သားေကာင္းမ်ားစြာပါခဲ့မယ္
သားဆိုးမ်ားစြာပါခဲ့မယ္။

ထူးခြ်န္တဲ့ သားေတြပါခဲ့မယ္
ညံ့ဖ်င္းတဲ့ သားေတြပါခဲ့မယ္။

သူရဲေကာင္းမ်ားစြာပါခဲ့မယ္။
အလံလွဲသူမ်ားစြာပါခဲ့မယ္။

သစၥာရွိသူမ်ားစြာပါခဲ့မယ္
သစၥာေဖာက္သူမ်ားစြာပါခဲ့မယ္။

အမိဂုဏ္ျမွင့္သူေတြပါခဲ့မယ္
အမိဂုဏ္ဖ်က္သူေတြပါခဲ့မယ္။

အမိေက်းဇူးဆပ္သူေတြပါခဲ့မယ္
အမိေက်းဇူးကန္းသူေတြပါခဲ့မယ္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္
အမိတကၠသိုလ္ကေတာ့
သားမွန္သမွ်
မခြဲမျခား
မ်က္ႏွာမလိုက္
မခြ်င္းမခ်န္
ပညာအေမြေပးေ၀ေနဆဲပါ။

တို႔တေတြဟာလည္း
အေမ့ရဲ႕
သားေပါင္းမ်ားစြာထဲက
အသိုက္တစ္အံု သားတစ္ၿမံဳ။

တို႔တစ္ေတြ
အေမ့ရဲ႕
သားေကာင္းမ်ား ျဖစ္ပါေစ။
ထူးခြ်န္တဲ့သားေတြ ျဖစ္ပါေစ။
သူရဲေကာင္းေတြ ျဖစ္ပါေစ။
သစၥာရွိသူေတြ ျဖစ္ပါေစ။
အမိဂုဏ္ျမွင့္သူေတြ ျဖစ္ပါေစ။
အမိေက်းဇူးဆပ္သူေတြ ျဖစ္ပါေစ။

ၿပီးေတာ့လည္း ...
အနီအိုေရာင္
နီညိဳေရာင္ရင့္ရင့္နဲ႔
ေဟာင္းေသာ္လည္း ခိုင္ခန္႔ဆဲ
အိုေသာ္လည္း အားမာန္၀င့္ဆဲ
ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ၿပီးေတာ့ ... ငါတို႔ရဲ႕
အမိတကၠသိုလ္ကို
အစဥ္အၿမဲ
ရင္ထဲက သတိတရ ရွိၾကပါေစ။ ။

“သားမ်ား” ေနရာတြင္ “သမီးမ်ား” ဟုလည္း ႏွစ္သက္သလို ေျပာင္းလဲ ဖတ္ရႈၾကပါရန္။

စာကိုး။ (တိုက္ရိုက္ကူးေရးျခင္း ျဖစ္ပါသည္)

ေဆးတကၠသိုလ္ (၁) ရန္ကုန္
၁၉၈၆ - ၉၆
အမွတ္တရျမစ္တစ္စင္း

ဓါတ္ပံုမ်ား ကို Alumni Myanmar Institutes of Medicine ၀က္ဆိုဒ္မွ ရယူပါသည္။