၂၉၊ ၄၊ ၂၀၀၉
ယားခ်င္ဦးဟဲ့ ..
သူေဌးေရာဂါလား အေမရိကန္ေရာဂါလား ဘာေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ ဒီေလာက္ ဖုန္ထူတဲ့ ႏိုင္ငံက လာၿပီး အခုမွ ေလထိမခံ အေမရိကန္ ျဖစ္ေနေလရဲ႕။ ၂၀၀၆ ေလာက္ကတည္းက စတာ။ ဒီရာသီဆို အခ်ိန္မွန္ ေရာက္ေရာက္လာတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ေဆးေက်ာင္းဖတ္စာအုပ္ေတြထဲမွာ နားစြန္နားဖ်ား ၾကားဖူးပါရဲ႕။ ၀တ္မႈန္ကူးတဲ့ ရာသီမွာ ျဖစ္တတ္ေသာ ဓါတ္မတဲ့ျခင္း (seasonal allergy) တဲ့။
ေရာဂါ လကၡဏာေတြကေတာ့ မ်က္စိယား၊ မ်က္၀တ္ထြက္၊ ႏွာေခ်၊ ႏွာေခါင္းပိတ္၊ ႏွာရည္ယို။ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ ပိုလို႔သာဆိုး။ ဟတ္ခ်ိဳး တစ္ခါ ႏွစ္ခါနဲ႔လည္း မၿပီး။ ဘာမီတြန္ေလာက္နဲ႔လည္း မရ။ မေန႔ကဆို အတန္းထဲမွာ ဟတ္ခ်ိဳးေခ်တာ အရမ္းက်ယ္လို႔ လူေတြ လန္႔ကုန္ၾကတယ္။ ၀က္တုပ္ေကြးကလည္း ေခတ္စားေနတယ္ မဟုတ္လား။
ျဖစ္ေနတာေတာ့ သံုးပတ္ေလာက္ ရွိၿပီ။ မ်က္လံုးေတြယားၿပီး ေယာင္ကိုင္းေနတာ ဖိုးကပ္ (focus) ေတာင္ မမိေတာ့ဘူး။ ေဆးေက်ာင္းမွာတုန္းက ဒီလို ဓါတ္မတဲ့တာမ်ိဳးကို ဘယ္လို ကုရမယ္လို႔ သင္ခဲ့ရင္ သင္ခဲ့ဘူးမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ေဆးၿမီးတိုေတြနဲ႔ ကုေနေပမယ့္ အခုေတာ့ ဆရာမႏိုင္ ျဖစ္လာၿပီ။
ညကေတာ့ အေတာ့္ကို ဆိုးတာ ကိုယ့္မွာ ႏွာေခါင္း မရွိေတာ့ဘူးလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ အိပ္လို႔လည္းမရလို႔ တစ္ညလံုး ငုပ္တုပ္ထိုင္ေနရတယ္။ ႏွာေခါင္း လံုး၀ပိတ္ေနေတာ့ ပါးစပ္နဲ႔ပဲ အသက္ရႈလို႔ရေတာ့တယ္။ ပါးစပ္နဲ႔ အသက္ရႈရေတာ့ အာေခါင္ကေျခာက္။ ေရေသာက္မယ္ႀကံေတာ့ ႏွာေခါင္းပိတ္လြန္းလို႔ တံေတြးေတာင္ မမ်ိဳႏိုင္။ စကားလည္း မေျပာခ်င္ မေျပာႏိုင္။ ပါးစပ္က အသက္ရႈမလား၊ တံေတြးမ်ိဳမလား၊ အစာစားမလား၊ စကားေျပာမလား ... အကုန္လုပ္လို႔ရေပမယ့္ ႏွာေခါင္းမရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ခ်ိန္မွာ တစ္ခုပဲ လုပ္လို႔ရေတာ့တယ္။ (မရွိေတာ့မွ တန္ဖိုး သိေနတာ) ေသေရးရွင္ေရးဆိုေတာ့လည္း အသက္ရႈတာကိုပဲ ဦးစားေပးရတာေပါ့။ ညစာလည္း မစားျဖစ္ေတာ့။
အသက္ မ်ဥ္းမ်ဥ္းရႈၿပီး တရားမွတ္ေနရင္း ဒီစိတ္ေတြ ဘယ္ေျပးေနလဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ...
ဒီေလာက္ျဖစ္တဲ့ ႏွာေခါင္း ပိတ္ခ်င္ဦးဟဲ့ ဆိုၿပီး ၀က္ႏွာေခါင္းနဲ႔ လဲတတ္ရင္ ေကာင္းမလား (ႏွာေခါင္းေပါက္ က်ယ္လို႔) ... မျဖစ္ေသးပါဘူး ... က်န္းမာေရးအာမခံက ႏွာေခါင္းအစားထိုးတာကို ေပးမယ္ မထင္ဘူး ... အခုေန ပါးစပ္ကပါ အသက္မရႈႏိုင္ေတာ့ရင္ ဘာျဖစ္သြားမယ္ ထင္လဲ ... အင္း အခန္းထဲမွာက ပစၥည္းေတြ ဗလပြပဲ ... လာသိမ္းရမယ့္လူေတာ့ မလြယ္ဘူး ... ဘြဲ႔ေလးေတာင္ မရပဲ .. ေလ်ာသြားလို႔ကေတာ့ ... အသက္မရႈႏိုင္လို႔ ကိစၥေခ်ာသြားေလသူႀကီးလို႔ နာမည္ႀကီးဦးေတာ့မွာပဲ ... ေက်ာင္းမွာတုန္းက သင္ရတဲ့ ေအ၊ဘီ၊စီ (Airway, Breathing, Circulation) ဒီေလာက္ အေရးႀကီးမွန္း အခုမွ ကိုယ္ေတြ႔ပဲ ... အသက္မရႈႏိုင္ေတာ့မွ ႏိုင္း၀မ္း၀မ္း ေခၚရင္ မွီပါ့မလား ... အိမ္ရွင္ကို ႏႈိးၿပီး ဒုကၡေပးရမလား ... ေဟာ အႀကံရၿပီ ေအးရင္ ေသြးေၾကာက်ဥ္းမယ္ ဒါဆို အေရာင္ေလ်ာ့မယ္ ... ႏွာေခါင္းပြင့္မယ္ ... ကိုင္း မတိမ္းမေစာင္းပဲ ခြ်တ္နင္းသံနဲ႔ မီးဖိုထဲ သြားရေအာင္။
ႏွာေခါင္းကို ေရခဲ အုပ္လိုက္ေတာ့မွ နည္းနည္း ေနသာထိုင္သာ ရွိသြားတယ္။ ကုသနည္း ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူး။ ႏွာေခါင္းနဲ႔ အသက္ရႈလို႔ ရတာကိုက အရွင္လတ္လတ္ နိဗၺာန္ေရာက္သြားသလိုလို။ ေရခဲအုပ္ ရပ္လိုက္တာနဲ႔ ႏွာေခါင္းက ျပန္ပိတ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ေရခဲျပန္အုပ္နဲ႔ မိုးလင္းသြားေရာ။
မိုးလင္းေတာ့ ဆရာ၀န္ နဲ႔ ခ်ိန္းထားၿပီး ျဖစ္လို႔ သြားျပပါတယ္။ က်န္းမာေရး အာမခံရွိေတာ့ “၀ါးခ” မေပးရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ၀န္က လက္နက္ႀကီးေတြ ထုတ္သံုးေတာ့ “ေဆးဖိုး” က ေဒၚလာ ၁၆၀ ေက်ာ္ က်ေလရဲ႕။ “တစ္ခါယား တစ္သိန္းခြဲ” ဆိုေတာ့ “အာယိုးယိုး” ေအာ္ရေတာ့တာေပါ့။ ေဆး ၄-မ်ိဳးမွာ တစ္မ်ိဳးကပဲ ေစ်းႀကီးတာပါ။ Singulair (Montelukast) တဲ့။ ဓါတ္မတဲ့ရာကေန ထြက္လာတဲ့ leukotrienes ဆိုတဲ့ ဓာတုပစၥည္းကို ဓါတ္ျပယ္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ေခတ္မီ ေဆးလို႔ အလြယ္ ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕။ ေဆး အလံုး ၃၀ ကို ေဒၚလာ ၁၂၀ ဆိုေတာ့ ေဆးတစ္လံုးကို ၄ ေဒၚလာေလာက္ က်သဗ်ိဳ႕။
ကဲ ... မိတ္ေဆြတို႔ေရာ ... ယားခ်င္ၾကေသးလား ...
8 comments:
Awww.......poor you! I wish I could be there looking after you <3
BTW, you seem to have some admirers who come running all the time. I am officially CROSS !!!
May you be free from suffering and illnesses!
The only one thing I can do for you is saying my prayers. Thank you, Ma Tune.
အဟဲ ကိုရဲမြန္ၾကီးမွာ အသဲပံုေလးနဲ႔ CROSS ျဖစ္ေနသူေတာင္ ရွိေနပါလား ။ ေအာ္ ဂလိုဆိုေတာ့လည္း ဖ်ားတဲ့အေၾကာင္းကို ေရးရွာမေပါ့ ေရးရွာမေပါ့ အဟဲ
S.S.
ဝက္တုပ္ေကြးသတိထားပါ။ ဝတဲ့သူမ်ား ပုိသတိထားရမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ခင္မင္စြာျဖင့္ သတိေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဟားဟား မွတ္ခ်က္ေတြဖတ္ၿပီးရယ္ေနရတယ္ဗ်ိဳ႕... အခုေရာဘယ္လုိလဲ ယားတုန္းပဲလား...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခဏခဏယားတတ္တယ္... allergy မဟုတ္လုိ႔ေတာ္ေသးတယ္...
အယားေပ်ာက္ေအာင္ အနားတစ္ေယာက္ေလာက္လာ ခုိင္းလိုက္ပါ့လား... ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ေျပာပါတယ္. :D
Post a Comment