Sunday, April 8, 2007

Resisting Fear

၈၊ ၄၊ ၂၀၀၇


အေၾကာက္ တရားမ်ား ေအာက္မွ ေခါင္းၿပဴၾကည့္ၿခင္း


လူပဲ ေၾကာက္တတ္တာေပါ့။ ဗမာပဲ ပိုေၾကာက္တတ္တာေပါ့။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒါမလုပ္နဲ႔၊ ဟိုဟာမကိုင္နဲ႔၊ ဒီလိုမေၿပာရဘူး၊ ဟိုလိုမ၀တ္ရဘူး အစရွိသၿဖင့္ ဟန္႔တားသံေပါင္း ေသာင္းေၿခာက္ေထာင္ ၾကားမွာ ၾကီးၿပင္းလာခဲ့ ရေတာ့ ေၾကာက္တယ္ဆိုတာ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ေနာင္ေတာ္ၾကီး (Big brother) က ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္လို႔ ခံစားရတာကို လည္း ေန႔တဓူ၀ သာမာန္လို႔ပဲ ခံစားမိေနပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ မ်က္စိဖြင့္ၿပီး ေၾကာက္ႏုိင္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ က်ိဳးစားေနတယ္။

က်ိဳးစားမိတာေလးေတြ နည္းနည္း မွ်ခ်င္တယ္။ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ၾကီးၿပင္း ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ သူေတြ အေနနဲ႔ေတာ့ အဆန္းမဟုတ္ေလာက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္လို ရြာမွာ ၾကီးၿပင္း၊ ပညာသင္၊ အလုပ္လုပ္ၿပီး ေခါက္ရိုး က်ိဳးေနသူေတြ ကေတာ့ ခံစားနားလည္ၾကည့္လို႔ ရမယ္ထင္တယ္။

ပထမဆံုး အေတြ႔ အၾကံဳကေတာ့ ၿပည္တြင္းထုတ္ သတင္းဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္က အင္တာဗ်ဴးတာ။ ကိုယ့္ေရွ႔ကို အသံဖမ္းစက္တိုးၿပီး ေမးခြန္းေတြ ေမးခံရတုန္းက အသံကို မနည္းထိမ္းၿပီး ၿပန္ေၿဖခဲ့ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ၿပည္ပအသံလႊင့္ဌာန တစ္ခုက က်န္းမာေရး ကိစၥေမးေတာ့ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ ဗ်ဴးရၿပန္ေရာ။ တစ္ခ်ိဳ႔ မိတ္ေဆြေတြကေတာ့ အသံလႊင့္ဌာနေတြနဲ႔ မဆက္ဆံနဲ႔၊ ဘာၿဖစ္မယ္၊ ညာၿဖစ္မယ္ စသည္ၿဖင့္ စိတ္ပူၿပီး တားၾကေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္ေလ။ ဘာမွန္းမသိတာၾကီးကို ေတြးေၾကာက္မေနခ်င္ဘူး။ တစ္ဆက္တည္းပဲ ဘေလာက္စၿပီး ေရးလာတယ္။ သာမာန္ၿပည္သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္အၿမင္အယူအဆ ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေၿပာရတဲ့ အရသာဟာ ဘာနဲ႔မွ မတူပါ။ ေလာေလာဆယ္ကို ဗီအိုေအ ၿမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ က အိပ္ခ်္အိုင္ဗီ နဲ႔ လိင္အဂၤါအေရၿပားၿဖတ္ၿခင္း အေၾကာင္း ဗ်ဴးခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ လက္ခံလိုက္တယ္။ နားေထာင္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီကို ႏွိပ္ပါ။

4 comments:

Anonymous said...

Agree with you! The feeling of feedom which you are not able to get in back home, is really great. it is interesting interview by the way.

Ye-Mon said...

I hope someday our country will be freed from fear.

Anonymous said...

ဒါေပမယ့္ မ်က္စိဖြင့္ၿပီး ေၾကာက္ႏုိင္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ က်ိဳးစားေနတယ္။

.... အေပၚကေျပာတာေလးကို ၾကိဳက္တယ္ ။ ဟုတ္တယ္... ကြ်န္မတို့ မ်က္စိဖြင့္ျပီး ေၾကာက္သင့္ၾကတယ္ ။

Ye-Mon said...

totally agree ma gyit