၂၃၊ ၁၁၊ ၂၀၀၉
ျမန္မာ့ သတင္းမီဒီယာအခ်ိဳ႕ စည္းေဘာင္လြတ္ေနျခင္း
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ျပည္တြင္းက သတင္းဂ်ာနယ္ ႏွစ္ေစာင္မွာ ပါ၀င္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ တစ္ဦး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ပုဂၢလိက ေဆးရံုတစ္ခုတြင္ ေသဆံုးျခင္း သတင္းကို ဖတ္မိၿပီး ဤေဆာင္းပါးကို ေရးရန္ အႀကံျဖစ္ပါသည္။
သတင္းအက်ဥ္းမွာ ေသြးလြန္တုတ္ေကြးေရာဂါျဖစ္ၿပီးစ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးသည္ ဗိုက္နာသျဖင့္ ပုဂၢလိက ေဆးရံုတစ္ရံုတြင္ သြားေရာက္ျပသသည္။ ဆရာ၀န္တစ္ဦးက စမ္းသပ္စစ္ေဆးၿပီး အူအတက္ေရာင္ေရာဂါ ရွိသည္ဟု ဆိုကာ ခြဲစိတ္ကုသသည္။ ခြဲစိတ္ကုသအၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ ေသဆံုးသြားခဲ့သည္။ သတင္းႏွစ္ပုဒ္လံုး၏ သံုးသပ္ခ်က္မွာ ဆရာ၀န္၏ အမွားေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ အသက္ဆံုးရံႈးရသည္ဟု ဆိုထားၿပီး ေနာင္တြင္ အလားတူ အမွားမ်ိဳးမျဖစ္ရန္ အႀကံဥာဏ္ ေပးထားေလသည္။
သတင္းေဆာင္းပါး အက်ယ္ကို ေအာက္ပါ ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္တြင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။
Snap-shot
weekly 11
ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ တရားဥပေဒ ရႈေထာင့္ႏွင့္ ေဆးပညာရႈေထာင့္ တို႔မွၾကည့္၍ ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးလိုသည္။
တရားဥပေဒရႈေထာင့္
(၁) သတင္းႏွစ္ပုဒ္လံုး၏ အရင္းအျမစ္သည္ ကြယ္လြန္သြားေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ မိခင္ထံမွ ျဖစ္သည္။ သက္ဆိုင္ရာ ပုဂၢလိကေဆးရံုႏွင့္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေသာ ဆရာ၀န္ (သို႔မဟုတ္) ၄င္းတို႔က လႊဲအပ္ေသာ ေရွ႕ေနတို႔၏ တိုက္ရိုက္ ေျပာဆိုခ်က္မ်ား မပါ၀င္။ (မိခင္က တဆင့္ေျပာေသာ ေဆးရံု၏ အစုရွယ္ယာ ပါ၀င္သူတစ္ဦး၏ ေျပာဆိုခ်က္သည္ hearsay evidence ျဖစ္သျဖင့္ သက္ေသအျဖစ္ တင္ရန္ ခဲယဥ္းသည္။) ထို႔ေၾကာင့္ မွ်တမႈ ရွိေသာ သတင္းမ်ား မဟုတ္ေပ။
(၂) ေသဆံုးရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို ရင္ခြဲစစ္ေဆးသည့္ ေဆးစစ္ခ်က္ (Post-Mortem report) မပါရွိ။ Death certificate ( ေသစာရင္း ) တစ္ခုတည္းသည္ ေသဆံုးရသည့္ အေၾကာင္းရင္းအတြက္ ျပည့္စံုလံုေလာက္သည့္ အေထာက္အထား မျဖစ္ပါ။
(၃) ဆရာ၀န္၏ မကြ်မ္းက်င္မႈ (သို႔မဟုတ္) ေပါ့ေလ်ာ့မႈ ျဖစ္မျဖစ္ကို ဘက္လိုက္မႈမရွိေသာ (၄င္းပုဂၢလိက ေဆးရံုႏွင့္၄င္း၊ ကုသေသာ ဆရာ၀န္ႏွင့္၄င္း၊ လူနာရွင္ႏွင့္၄င္း တစံုတရာ ပတ္သက္မႈ မရွိသည့္) စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းေဆာင္ရြက္ထားျခင္း မရွိ။
(၄) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရားစီရင္ေရး စနစ္အရ တရားရံုးေရွ႕ေမွာက္တြင္ အျပစ္ရွိသည္ဟု စီရင္ျခင္း မခံရေသးသေရြ႕ တရားစြဲဆိုခံရသူအား အျပစ္မရွိဟု မွတ္ယူရမည္ဆိုေသာ “Innocent until proven guilty” ဆိုသည့္ မူကို ဆန္႔က်င္ေနသည္။ (စကားခ်ပ္။ ။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ ဖို႔ဒ္ဟုဒ္စစ္စခန္းတြင္ စစ္သား ၁၃ ဦးကို ေသေစမႈျဖင့္ စြပ္စြဲခံေနရေသာ ဗိုလ္မႈးဟာဆန္အား မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ား အမ်ားအျပားရွိေနေစကာမူ တရားရံုးက ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္း မရွိေသးသျဖင့္ ယခုအခ်ိန္အထိ စာနယ္ဇင္းမ်ားက “Accused” ဟူသည့္ စကားလံုးျဖင့္သာ သံုးႏႈန္းၿပီး အျပစ္ရွိသူဟု မသံုးႏႈန္းေၾကာင္း သတိျပဳမိပါသည္။)
ေဆးပညာရႈေထာင့္
(၁) အေပၚေသြး ၉၀ ႏွင့္ ေအာက္ေသြး ၆၀ သည္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္နည္းေသာ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အဖို႔ ပံုမွန္ရွိေသာ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ျဖစ္ႏိုုင္သည္။ အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ ေနထိုင္မေကာင္း မျဖစ္မီက ရွိေသာ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ စဥ္းစားရန္လိုသည္။ သာမာန္အားျဖင့္မူ အေပၚေသြး ၉၀ ႏွင့္ ေအာက္ေသြး ၆၀ သည္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ နည္းေနသည္ဟု မဆိုသာ။
(၂) Acute abdomen - ရုတ္တရက္ျဖစ္ေသာ ဗိုက္ေအာင့္ဗိုက္နာ ေရာဂါအုပ္စု၏ လကၡဏာမ်ားမွာ ခပ္ဆင္ဆင္တူသည္။ ေသစာရင္း Death certificate တြင္ပါရွိေသာ ေရာဂါအမည္ သတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္သည့္ Mesenteric lymphadenitis (အူရွိ ျပန္ရည္က်ိတ္ေရာင္ ေရာဂါ) ႏွင့္ Acute appendicitis (အူအတက္ေရာင္ေရာဂါ) ေရာဂါ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးမွာ ရုတ္တရက္ျဖစ္ေသာ ဗိုက္နာ ဗိုက္ေအာင့္ ေရာဂါ အုပ္စုတြင္ အက်ံဳး၀င္သျဖင့္ ေရာဂါလကၡဏာ ဆင္တူသည္။ ၀မ္းဗိုက္ကို ဖိလ်င္ နာျခင္း (tenderness) သည္ ၄င္း Acute abdomen ေရာဂါအုပ္စု၏ လကၡဏာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ကုသပံုမွာ ကြဲျပားသည္။ အူအတက္ေရာင္ေရာဂါ ျဖစ္လွ်င္ ခြဲစိတ္ကုသမွသာ ေပ်ာက္ကင္းရန္ အခြင့္အလန္းမ်ားၿပီး ျပန္ရည္က်ိတ္ေရာင္ျခင္း အတြက္မူ ခြဲစိတ္ကုသရန္ လိုအပ္ေလ့မရွိ။
(၃) ခြဲစိတ္ကုသရန္အတြက္ အရြယ္မေရာက္ေသးသူျဖစ္ပါက မိဘ (သို႔) အုပ္ထိမ္းသူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရယူရန္လိုသည္။ ထိုခြင့္ျပဳခ်က္တြင္ ခြဲစိတ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အႏၱရာယ္မ်ားကို သိရွိနားလည္ေၾကာင္းႏွင့္ ခြင့္ျပဳေၾကာင္းပါရွိသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံတြင္ ဆရာ၀န္႔ သေဘာပါဟု ဆရာ၀န္ကို ပံုအပ္တတ္ၾကသည္။ အမွန္တကယ္ ျဖစ္သင့္သည္မွာ ဆရာ၀န္ ကိုယ္တိုင္ (သို႔) ဆရာ၀န္က လႊဲအပ္ျခင္း ခံရေသာ သူနာျပဳ က ခြဲစိတ္ျခင္း၏ အက်ိဳး၊ အျပစ္တို႔ကို လူနာရွင္အား ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ရွင္းျပၿပီး လူနာရွင္က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ရန္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုရင္းမွာ ေဆးပညာရွင္မ်ားဖက္က လူနာႏွင့္ လူနာရွင္ နားလည္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ရွင္းလင္း ေျပာျပရန္ တာ၀န္ရွိၿပီး၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရန္ႏွင့္ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္၏ အက်ိဳးဆက္ကို ခံစားရန္မွာ လူနာႏွင့္ လူနာရွင္ျဖစ္သည္။ ခြဲစိတ္ကုသခ်က္တြင္ ကြ်မ္းက်င္မႈ ရွိမရွိကမူ ခြဲစိတ္ကုသသူ ဆရာ၀န္၏ တာ၀န္ျဖစ္ေပမည္။
(၄) “တီဗြီဓာတ္မွန္ မရိုက္၊ ေသြးမစစ္ပဲ ခြဲစိတ္ခန္းထဲ ပို႔လိုက္တယ္” ဟု လူနာရွင္ မိခင္က ျပန္လည္ေျပာျပေၾကာင္း သတင္းတြင္ ေရးသားထားသည္။ ဤအခ်က္မွာ အတိအက် မွန္မမွန္ ေျပာရခက္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေရးေပၚခြဲစိတ္ကုသမႈ အတြက္ ျပင္ဆင္တိုင္း ေသြးအမ်ိဳးအစား စစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ ေသြးအရန္သင့္ထားျခင္းတို႔က မျဖစ္မေန လုပ္ရမည့္ကိစၥမ်ားပင္။ ထိုသို႔ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္ ဆရာ၀န္ဖက္က “ေပါ့ေလ်ာ့မႈ” ရွိသည္ဟု ေျပာမည္ဆိုက ေျပာႏိုင္သည္။ တီဗြီဓာတ္မွန္ ရိုက္ျခင္းသည္ ဤေရာဂါအတြက္ အေကာင္းဆံုး စစ္ေဆးခ်က္ ဟုတ္မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္ မေျပာတတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ လူနာကို လက္ျဖင့္ စမ္းသပ္ရံုတင္မကပဲ ထပ္မံအတည္ျပဳသည့္ စစ္ေဆးခ်က္ ( ဥပမာ - ကြန္ပ်ဴတာ ဓာတ္မွန္ရိုက္ျခင္း ) ကို ေဆာင္ရြက္ရန္ အေျခအေနေပးပါက ေဆာင္ရြက္သင့္ေပသည္။ အထက္ပါအခ်က္မွာ ကြ်န္ေတာ္၏ ထင္ျမင္ခ်က္သာျဖစ္ၿပီး ပို၍ ျဖစ္သင့္သည္မွာ မခြဲစိတ္မီ လံုေလာက္ေသာ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း ရွိမရွိကို ကြ်မ္းက်င္ေသာ ပညာရွင္မ်ားပါသည့္ (တရားဥပေဒ ရႈေထာင့္ အခ်က္ - ၃ ပါ) ဘက္လိုက္မႈမရွိေသာ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႔က အဆံုးအျဖတ္ ေပးရေပမည္။
ျပန္လွန္ ေဆြးေႏြးခ်က္ကို အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ သတင္းပါ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ဆရာ၀န္တြင္ အျပစ္ရွိသည္ (သို႔မဟုတ္) မရွိပါဟု ေျပာဆိုရန္ မလံုေလာက္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ထို႔အျပင္ တရားရံုုးတြင္ တရားရင္ဆိုင္ၿပီး ဆရာ၀န္တြင္ အျပစ္ရွိသည္ဟု စီရင္ခ်က္ မခ်မွတ္ေသးေသာေၾကာင့္ ဥပေဒသေဘာအရ ယခုပစၥဳပၸန္အခ်ိန္တြင္ ဆရာ၀န္၌ အျပစ္မရွိဟု မွတ္ယူရေပမည္။
တိုင္းျပည္၏ မ်က္စိႏွင့္ နားသဖြယ္ျဖစ္ေသာ သတင္းမီဒီယာအခ်ိဳ႕၏ သတင္းေဆာင္းပါး ေရးသားသူမ်ားက ဥပေဒေရွ႕က တင္ႀကိဳ၍ အဆံုးအျဖတ္ေပးေနျခင္းသည္ တရားစည္းေဘာင္လြတ္ေနေၾကာင္း ေထာက္ျပလိုက္ရပါသည္။
လူမႈေရး ရႈေထာင့္တစ္ခုတည္းမွ ၾကည့္၍ ေကာက္ခ်က္ခ်သူမ်ား၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ား အတြက္မူ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ မေျပာသာေပ။ ဤေဆာင္းပါး ႏွစ္ပုဒ္၏ ေကာက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ Prejudice ( ဥပေဒ ေရွ႕က တင္ႀကိဳအဆံုးအျဖတ္ေပးျခင္း ) တို႔ကို လံုး၀ သေဘာမတူ ေစကာမူ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အရည္အေသြး ပိုမိုေကာင္းမြန္လာေစေရးအတြက္ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္သည္ကိုေတာ့ လိႈ္က္လိႈ္က္လွဲလွဲ ႀကိဳဆိုပါသည္။ တိုင္းျပည္၏ က်န္းမာေရး အဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာေစဖို႔ ေဆး၀န္ထမ္းမ်ားသာမက ျပည္သူျပည္သားအားလံုးႏွင့္ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ပါ တာ၀န္ရွိသည္ မဟုတ္ပါလား။
ျပန္လွန္ ေဆြးေႏြးလိုပါက မွတ္ခ်က္တြင္ ေရးသားေပးသြားပါရန္ ေမတၱာရပ္ပါသည္။ စီေဘာက္စ္တြင္ ေဆြးေႏြးရ ခက္ခဲေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
အာေရာဂ်ံ ပရမံ လာဘံ
တကၠသိုလ္ လွမြန္
7 comments:
Let me tell you something about the same hospital and the same surgeon.
My Mom (70 yrs) was admitted for acute abdominal pain, dx as acute appendicitis. She was operated by the same surgeon.
I was informed a day after operation that she was in ICU.Why?
Post op care was lousy. Just to do Ryles tube/ suction need an order fr Surgeon. My Mom had AF/ d/t electrolyte imbalance. The worse part is the surgeon mis dx her as acute appendicitis. She had intestinal obstruction d/t adhesion of previous hysterectomy.
She was lucky to be alive. Second operation for adhesiotomy was free. There was no apology fr the surgeon.
I do not want to mention the names here, but Burmese private health care system is Evil. I do not think these people deserve your post title.
In this particular case of tragedy, the girl has fever for "Five" days. One of the very common symptom of Dengue is abdominal pain. If they did Full Blood Examination, the live of the girl might be saved.
Appendectomy=> no bleeding => no blood required=> quick money=> operated to impending DHF case=> and death of an innocent young girl!
I have decided not to write about this case as the issue is more than a tragic/ mishap. That is all about corrupt mind set infiltrated into a once noble profession in Burma.
ျမန္မာမီဒီယာေတြ ဥပေဒေရွ႕ကတင္ႀကိဳၿပီး အဆုံးအျဖတ္ေပးေနတယ္လို႕ တကၠသိုလ္လွမြန္က ဆုိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမွာေထာက္ျပစရာႏွစ္ခ်က္ရွိတယ္။ weekly 11 ရဲ႕ အေရးအသားမွာ အဆုံးအျဖတ္ေပးတာမ်ိဳးမေရးထားဘူး။ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာသလဲဆိုတာကိုပဲ စုစည္းတင္ျပထားတဲ့ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္တယ္။
တခါဥပေဒေတြအားကိုးလို႕မရတဲ့ေနရာမွာ မီဒီယာက ဘာလုပ္မလဲဆိုတာ ေမးစရာရွိတယ္။ အေမရိကားက context ကို ဗမာျပည္မွာ ထပ္ၾကည့္လို႕ရမရ ေမးဖို႕လိုတယ္။ တရားရုံးပို႕ခြင့္မရ၊ စီရင္ခ်က္မက်မခ်င္း သတင္းမပို႕ရဆိုရင္ ေနာက္လူနာေတြ ထပ္နစ္နာဖို႕ရွိတယ္။ သက္ဆိုင္ရာက သတင္းထုတ္ျပန္ဖို႕၊ လူေတြကို အသိိေပးဖို႕ လစ္ဟင္းေနတဲ့အခါ weekly 11 က ေရးတဲ့သတင္းမ်ိဳး လူေတြသိသင့္တယ္။ သူ႕အေရးအသားက စည္းေပါင္ေက်ာ္ၿပီး လုပ္ေနတဲ့ပုံစံမ်ိဳး မထြက္ပါ။ ဘာေကာက္ခ်က္မွ မခ်ထားဘဲ သူမ်ားေတြကိုပဲ quote လုပ္ထားတယ္။ ဒါကတပိုင္းေပါ့။
ေဆးခန္းေတြ ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ေ၀ဖန္ျပဳျပင္ေပးမယ့္ watchdog ေတြ မရွိ၊ ဥပေဒက အားကိုးလို႕မရတဲ့ ေနရာမွာ တာဝန္သိသူေတြ ဘာလုပ္မလဲဆိုတာက objective ဘယ္ေလာက္ျဖစ္သလဲဆိုတာထက္ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ when something important is going on, silence is a crime လို႕ဆိုၾကတယ္မဟုတ္လား။ objective မျဖစ္လို႕ ႏွႈတ္ဆိတ္ေနရမယ္ဆို တာ၀န္မဲ့ရာေရာက္ပါတယ္။ weekly 11 ထဲက အေရးအသားမ်ိဳးကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ technical နဲ႕ ethics ဘယ္ဟာေရြးမလဲလို႕ တကသလမ က ကိုယ့္ကိုကုိယ္နဲ႕ စာဖတ္သူေတြကို ေမးေနသလို ျဖစ္ေနသလားလို႕။
>> Anonymous 1
I do not think that quality of care issue is confined to private sector alone. We should look at health system in the country as a whole.
>> Anonymous 2
From two stories, we just don't have enough information to jump into conclusion similar to yours.
>> Zizawa
weekly 11 ကေရးထားတာက snapshot မွာလို တဲ့တိုးအျပစ္တင္တာမရွိဘူး ဆိုတာ ဟုတ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သတင္း ေခါင္းစဥ္မွ စကာ သြယ္၀ိုက္ အျပစ္တင္ထားတာကို ေတြ႔ရပါမယ္။
အေမရိကန္ သတင္းကို ဥပမာ ေပးေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္းက သတင္းမွာပင္ ေအာက္ပါအတိုင္း မွ်မွ်တတ ေရးထားသည္ကို နမူနာ ယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္သည္။ ဂရင္းရိြဳင္ရယ္ စက္ရံုမီးေလာင္မႈ ျဖစ္သည္။
"ယခုလ ၂၂ ရက္ေန႔က မီးေလာင္မႈျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ International Beverages Trading Co., Ltd. (IBTC) ၏ လုပ္ငန္းခြဲျဖစ္ ေသာ ယင္းအရက္ခ်က္စက္႐ုံကို လွည္းကူး ရဲစခန္းက ပုဒ္မ ၂၈၅/၃၀၄ (က) ျဖင့္ အမႈဖြင့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။"
ဥပေဒကို အားကိုးလို႔ မရလို႔ဆိုၿပီး မိမိတစ္ဦးခ်င္း အေနနဲ႔ ဥပေဒကို ဖန္တီးဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အားကိုးလို႔မရတဲ့ ဥပေဒကို အားကိုးလို႔ ရလာေအာင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ ဆိုတာ ပိုၿပီး သင့္ေလ်ာ္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေျပာလိုတာက စာနယ္ဇင္းမ်ား ႏႈတ္ဆိတ္ေနရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါ။ အျဖစ္မွန္ကို ရုပ္လံုးေပၚရန္သာ ေရးသားသင့္ၿပီး တရားသူႀကီးတာ၀န္ မယူသင့္ေၾကာင္းကိုသာ ေထာက္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သတင္းေရးေနရတဲ့ လူတေယာက္အေနနဲ႕ ေျပာရရင္ေတာ့ ကုသတဲ့ဆရာ၀န္အင္တာဗ်ဴး ပါကိုပါရမယ္။ အဲဒီအခ်က္လိုသြားတယ္။ တကယ္လို႕ သြားေမးတာမေျဖဘူးဆုိရင္ မေျဖေၾကာင္း ထည့္ေရးရမယ္။
ခင္မင္းေဇာ္
ေဆြးေႏြးခ်က္ကိုသိပ္သေဘာက်ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
တရားဥပေဒရႈေထာင့္ ႏွင့္ ေဆးပညာရႈေထာင့္ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးကေန
ေဆြးေႏြးေကာက္ခ်က္ခ်ထားတာအလြန္ေကာင္းမြန္ပါတယ္။
အစ္ကုိသံုးသပ္ထားသလို တရားဥပေဒရႈေထာင့္ အရၾကည့္တဲ့အခါ
ခြဲစိတ္ကုသတဲ့ဆရာ၀န္အေပၚအျပစ္ရွိတယ္လို႔စြပ္စြဲတာဟာ
မတိက်တဲ့သတင္းေပၚတည္ေနတာမို႕သဘာ၀မက်တာလက္ခံပါတယ္။
ခုလိုကိစၥမ်ိဳးကိုေတာ့ဆံုစမ္းစစ္ေဆးမယ္လို႕ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါတယ္။ ေဆးပညာရႈေထာင့္ကၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၉၀% အျပစ္မရွိေလာက္ဘူးလို႕ သံုးသပ္ထားတယ္လို႕ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီေဒါက္တာအျပစ္မရွိဘူးလို႕
ကၽြန္ေတာ္တို႕သေဘာထားလုိက္ၾကမယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းဆိုခ်င္တာက အဲဒီေဒါက္တာအျပစ္ရွိတယ္ဆိုပါစို႔။ အစ္ကုိ႔အေနနဲ႔ ေနာင္မွာအလားတူကိစၥမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္အၾကံေပးေဆြးေႏြးေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီသတင္းနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးအဲဒီေဆြးေႏြးခ်က္ကိုကၽြန္ေတာ္
မေတြ႕မိလို႕ ေသခ်ာေလ့လာေဆြးေႏြးထားတဲ့ အစ္ကို႔ဆီမွာ
ခုလုိ comment ေပးခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလုိခ်င္တာေလးအစ္ကိုသေဘာေပါက္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ခင္ဗ်ာ...
ေလးစားစြာျဖင့္
ဟိန္းညီ
ေတာင္းဆုိထားတာေလးဆက္မေဆြးေႏြးေတာ့ဘူးလားဗ်ာ...
Post a Comment