၅၊ ၁၊ ၂၀၀၇
လိြဳင္ေကာ္ (သို႔မဟုတ္) ဒုတိယ ဆြစ္ဇာလန္
ကြ်န္ေတာ့္ ကို ရန္ကုန္မွာ ေမြးခဲ့ ေပမယ့္ ေတာင္ေပၚ ေဒသရဲ႔ ေမြးစားၿခင္း ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ခံခဲ့ ရပါတယ္။
ကယားၿပည္နယ္၊ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ ကို ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္မွာ ေၿခခ်ခဲ့ ရၿပီး အခု အခ်ိန္အထိ သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတုန္းပါ။ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ ကေန ေၿပာင္းရခါနီး ဘီလူးေခ်ာင္း မွာ ေရသြားခ်ိဳးတာ ကို မွတ္မိပါေသးတယ္။ ဘီလူးေခ်ာင္းေရ ခ်ိဳးရင္ ၿပန္လာ ရတတ္တယ္ လို႔ အဆိုရွိတာကိုး။ တကယ္လည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ၿပန္သြားခဲ့ရပါတယ္။
လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ က ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာၿပင္ အထက္ ၂၉၅၀ ေပ မွာ ရွိၿပီး၊ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ ေတာင္ေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့ ၿမိဳ႔ေလးေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း၊ စာဂ်ပိုး၊ လြိဳင္ေကာ္သား ရွမ္း-ပေဒါင္ ေလးကေတာ့ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ဟာ ဒုတိယ ဆြစ္ဇာလန္ပါ ပဲတဲ့။ ဆြစ္ဇာလန္ ကို မေရာက္ဖူးေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ အေနနဲ႔ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ကို သာယာတဲ့ ေဒသေလးပါ။
ကြ်န္ေတာ္ ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ က ၿမိဳ႔ ရဲ႔ အေရွ႔ဘက္စြန္း ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာ ရွိတယ္။ အိမ္ထဲကေန အေရွ႔ ဘက္ ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ လူလုပ္အေဆာက္အဦ တစ္ခုမွ မၿမင္ရပဲ ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း ကြင္းၿပင္နဲ႔ အဲဒီ ကြင္းၿပင္ရဲ႔ အဆံုးမွာေတာ့ ေတာင္လႈိင္း ေတြကိုပဲ ၿမင္ေနရတယ္။ မိုးတြင္းမ်ား ဆိုရင္ ေၿပးလာတဲ့ တိမ္နဲ့ မုိး ေတြ ကိုၾကည့္ရတာ တကယ့္ အရသာပါ။
ေၾသာ္. . . လြိဳင္ေကာ္အေၾကာင္းေၿပာရင္ မပါမၿဖစ္တာ ကေတာ့ ကယားေခါင္ရည္ နဲ႔ ကယား၀က္ အူေခ်ာင္းပါ။ အကို ကာလသားမ်ား အၾကိဳက္ေပါ့။ (ကာလသမီးမ်ားလည္း သံုးေဆာင္ၾကပါတယ္) ကြ်န္ေတာ္ ၿမည္းစမ္းခဲ့ ဖူးသမွ် ေခါင္ရည္ေတြ (ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကယား) ထဲမွာ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ကယားၿပည္နယ္ ဆီးဘူး ေဒသက ေခါင္ရည္ ပါပဲ။ ကယား၀က္အူေခ်ာင္း က ရိုးရိုး ၀က္အူေခ်ာင္းနဲ႔ မတူပါ။ တကယ့္ ၀က္အူနဲ႔ လုပ္ထားၿပီး အထဲမွာ အဆီမ်ားမ်ား ၀က္သားနဲ႔ အတူ ပင္စိမ္းရြက္ႏုိင္ႏုိင္ထည့္ထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကင္ၿပီးေကြ်းတာ။ ေခါင္နဲ႔ ဘာ လိုက္သလဲ မေမးနဲ႔။
ဒီးကူပြဲ ကေတာ့ လူပ်ိဳေတြ အၾကိဳက္ေပါ့။ ရြာထဲ က ဘယ္အိမ္ကို မဆို သိသိ မသိသိ သြားလည္လို႔ ရတယ္။ အိမ္ရွင္ သမီးပ်ိဳေလးေတြ က ဒီးကူဖက္ နဲ႔ ထုပ္ထားတဲ့ ေကာက္ညွင္းထုပ္ ရယ္ ေခါင္ရည္ ရယ္နဲ႔ ဧည့္ခံၾကတယ္။ ေရးရင္း၊ ေရးရင္းနဲ႔ သြားရည္ေတာင္ က်လာၿပီ။ ထမင္းသြားစားလိုက္ ဦးမယ္။ (ေၿပာလို႔ ေၿပာတာ မဟုတ္ဖူး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံ က ေတာ္ေတာ္လွတာဗ်)
ကယားၿပည္နယ္၊ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ ကို ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္မွာ ေၿခခ်ခဲ့ ရၿပီး အခု အခ်ိန္အထိ သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတုန္းပါ။ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ ကေန ေၿပာင္းရခါနီး ဘီလူးေခ်ာင္း မွာ ေရသြားခ်ိဳးတာ ကို မွတ္မိပါေသးတယ္။ ဘီလူးေခ်ာင္းေရ ခ်ိဳးရင္ ၿပန္လာ ရတတ္တယ္ လို႔ အဆိုရွိတာကိုး။ တကယ္လည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ၿပန္သြားခဲ့ရပါတယ္။
လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ က ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာၿပင္ အထက္ ၂၉၅၀ ေပ မွာ ရွိၿပီး၊ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ ေတာင္ေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့ ၿမိဳ႔ေလးေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း၊ စာဂ်ပိုး၊ လြိဳင္ေကာ္သား ရွမ္း-ပေဒါင္ ေလးကေတာ့ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ဟာ ဒုတိယ ဆြစ္ဇာလန္ပါ ပဲတဲ့။ ဆြစ္ဇာလန္ ကို မေရာက္ဖူးေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ အေနနဲ႔ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ကို သာယာတဲ့ ေဒသေလးပါ။
ကြ်န္ေတာ္ ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ က ၿမိဳ႔ ရဲ႔ အေရွ႔ဘက္စြန္း ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာ ရွိတယ္။ အိမ္ထဲကေန အေရွ႔ ဘက္ ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ လူလုပ္အေဆာက္အဦ တစ္ခုမွ မၿမင္ရပဲ ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း ကြင္းၿပင္နဲ႔ အဲဒီ ကြင္းၿပင္ရဲ႔ အဆံုးမွာေတာ့ ေတာင္လႈိင္း ေတြကိုပဲ ၿမင္ေနရတယ္။ မိုးတြင္းမ်ား ဆိုရင္ ေၿပးလာတဲ့ တိမ္နဲ့ မုိး ေတြ ကိုၾကည့္ရတာ တကယ့္ အရသာပါ။
ေၾသာ္. . . လြိဳင္ေကာ္အေၾကာင္းေၿပာရင္ မပါမၿဖစ္တာ ကေတာ့ ကယားေခါင္ရည္ နဲ႔ ကယား၀က္ အူေခ်ာင္းပါ။ အကို ကာလသားမ်ား အၾကိဳက္ေပါ့။ (ကာလသမီးမ်ားလည္း သံုးေဆာင္ၾကပါတယ္) ကြ်န္ေတာ္ ၿမည္းစမ္းခဲ့ ဖူးသမွ် ေခါင္ရည္ေတြ (ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကယား) ထဲမွာ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ကယားၿပည္နယ္ ဆီးဘူး ေဒသက ေခါင္ရည္ ပါပဲ။ ကယား၀က္အူေခ်ာင္း က ရိုးရိုး ၀က္အူေခ်ာင္းနဲ႔ မတူပါ။ တကယ့္ ၀က္အူနဲ႔ လုပ္ထားၿပီး အထဲမွာ အဆီမ်ားမ်ား ၀က္သားနဲ႔ အတူ ပင္စိမ္းရြက္ႏုိင္ႏုိင္ထည့္ထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကင္ၿပီးေကြ်းတာ။ ေခါင္နဲ႔ ဘာ လိုက္သလဲ မေမးနဲ႔။
ဒီးကူပြဲ ကေတာ့ လူပ်ိဳေတြ အၾကိဳက္ေပါ့။ ရြာထဲ က ဘယ္အိမ္ကို မဆို သိသိ မသိသိ သြားလည္လို႔ ရတယ္။ အိမ္ရွင္ သမီးပ်ိဳေလးေတြ က ဒီးကူဖက္ နဲ႔ ထုပ္ထားတဲ့ ေကာက္ညွင္းထုပ္ ရယ္ ေခါင္ရည္ ရယ္နဲ႔ ဧည့္ခံၾကတယ္။ ေရးရင္း၊ ေရးရင္းနဲ႔ သြားရည္ေတာင္ က်လာၿပီ။ ထမင္းသြားစားလိုက္ ဦးမယ္။ (ေၿပာလို႔ ေၿပာတာ မဟုတ္ဖူး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံ က ေတာ္ေတာ္လွတာဗ်)
3 comments:
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာ ေနရတာကို ႏွစ္သက္တယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္မန္းေလးမွာ ရွိတုန္းကဆိုရင္ ေမၿမိဳ႕ကို ခဏခဏ ေရာက္တယ္။ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေရာက္သြားရင္ ဘယ္လိုမွန္းေတာ ့မသိဘူး။ စိတ္ခံစားမွဳပါ ေျပာင္းသြားတယ္။ လြိဳင္ေကာ္ကိုေတာ့ မေရာက္ဖူးေသးဘူးဗ်ာ။ ေရာက္ေအာင္ေတာ့ သြားအံုးမယ္။
I like May-Myo too. It seems that we share similar feelings. I am sorry to say that comments in Burmese does not work very well. I am yet to find a way to fix it. Anyway, thanks for your comment. Drop by to my blog if you feel like to.
ကိုရဲမြန္ေရ...ကယားျပည္နယ္အေၾကာင္း ထပ္ေရးပါဦး...ဒီလိုဖတ္ရတာ အလြမ္းေျပတယ္...
Post a Comment