An Important Job

၃၊ ၆၊ ၂၀၀၇

ေရသာမ်ား၍ ငါးမေတြ႔

မွတ္သားဖူးေသာ စာပိုဒ္ေလးတစ္ခုကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပလိုပါတယ္။ မူရင္း စာေရးဆရာကိုေတာ့ မသိပါ။ အမည္မသိ စာဆို လို႔ပဲ ဆိုပါရေစေတာ့။

တရံေရာ အခါက သူငယ္ခ်င္း ေလးဦးရွိေလသည္။ လူတိုင္း၊ တစ္ေယာက္ေယာက္၊ ဘယ္သူမဆို ႏွင့္ ဘယ္သူမွ တို႔ ျဖစ္၏။

တစ္ေန႔မွာေတာ့ အလြန္ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥ တစ္ခု ေဆာင္ရြက္ဖို႔ရာ ရွိလာပါသတဲ့။ လူတိုင္း က တစ္ေယာက္ေယာက္ ေတာ့လုပ္မွာပဲလို႔ အပိုင္တြက္ထားတယ္။ တကယ္ကေတာ့ ဘယ္သူမဆို လုပ္လို႔ရတဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္သူမွ မလုပ္ပါဘူး။ လူတိုင္း လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ က ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆိုးသြားပါသတဲ့။ ဘယ္သူမဆို လုပ္လို႔ရတယ္လို႔ လူတိုင္း ထင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လူတိုင္း လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ သတိမထားမိပါ။ ဘယ္သူမဆို လုပ္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥကို ဘယ္သူမွ မလုပ္လို႔ လူတိုင္း က တစ္ေယာက္ေယာက္ ကိုအျပစ္ဖို႔တာနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္ရပါေတာ့တယ္။

ဘာသာျပန္ဆိုသူ၏ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ ။ ။ တစ္ဦးခ်င္း မိမိတာ၀န္ မိမိ မေက်ပြန္ၾက၍ အလံုးစံု ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ဆိုက္ေရာက္ေလသတည္း။

ဒါနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ အဆိုအမိန္႔ေလး တစ္ခု မွ်ပါရေစ။

ခင္ဗ်ား မလုပ္ရင္ ဘယ္သူ လုပ္မလဲ။
အခု မလုပ္ရင္ ဘယ္ေတာ့ လုပ္မွာလဲ။

Original Text 1

This is a story about four people named Everybody, Somebody, Anybody and Nobody.

There was an important job to be done and Everybody was sure that Somebody would do it. Anybody could have done it, but Nobody did it. Somebody got angry about that, because it was Everybody's job. Everybody thought Anybody could do it, but Nobody realised that Everybody wouldn't do it. It ended up that Everybody blamed Somebody when Nobody did what Anybody could have.

Original Text 2

If not you . . . WHO?
If not now . . . WHEN?