"Aoccdrnig to a rscheearch at an Elingsh uinervtisy, it deosn't mttaer in waht oredr the ltteers in a wrod are, the olny iprmoetnt tihng is taht frist and lsat ltteer is at the rghit pclae. The rset can be a toatl mses and you can sitll raed it wouthit porbelm. Tihs is bcuseae we do not raed ervey lteter by itslef but the wrod as a wlohe."
Wednesday, January 31, 2007
Vrey Inerretsnig Fcat
0
comments
Labels:
english,
general
Monday, January 29, 2007
iPass
This is nothing related to iPod, iTune, nor iPhone. I just simply wanted to tell you that i passed my car's emission test.
You heard me complaining about fixing my car's exhaust system. Well, today, I went for emission test. A few words from the emission test center justified my spending of 800 bucks to fix the car. Baltimore is the 6th most polluted city in the US. Because of this stringent emission testing system the State of Maryland rights off 70 tons of pollution everyday. Yea, 70 tons. I don't know how did they calculate it. If you want to know check it out at http://www.mde.state.md.us/
I breathed even more deeply to get my share of cleaner air. :)
0
comments
Labels:
autobio,
baltimore,
english,
general
Friday, January 26, 2007
What can you expect from Myanmar Yellow Pages
These are the NGOs being listed in Myanmar Yellow Pages. Yea, there are almost 4 NGOs in Myanmar.
- Myanmar Edible Oil Dealers Association
- French Business Association
- The Hintha Group
- Japan International Corporation Agency
Compare it with the list you can find online at NGO in Myanmar website.
0
comments
Labels:
english,
general
Tuesday, January 23, 2007
Monday, January 22, 2007
First Snow of the Season
After a long last, we had snow in Baltimore. Snow started falling later last night. When I woke up in the morning everything's covered with white flakes. Luckily, the snow was not that think and I didn't need to dig out my car from snow. Nevertheless, it was completely covered with it. I took some pictures and will post it later.
0
comments
Labels:
autobio,
baltimore,
english,
general
Wednesday, January 17, 2007
Seven Steps to Nowhere
I have come across with this sculpture and would like to share with you all. The original source could be found at Rosen Outdoor Sculpture Competition Exhibition. 
The Artist - Rudy Rudisill - said,
" FS.922 Seven Steps To Nowhere is one of a group of sculptures I call "Public Buildings?" I recall the image of stairs that are hard or nearly impossible to climb and go nowhere from a reoccurring dream as a child, and later as a real place in a building where I once worked.
An interior space that is inaccessible, a staircase that leads to a blank wall with no door, no hand rails and steps that are narrow and steep ... speculation on the meaning of these elements and the piece as a whole is truly the interactive part of this sculpture."
0
comments
Labels:
english,
general,
politics
Tuesday, January 16, 2007
Cost of Going Green
"Go Green" . A nice and desirable buzz word. But, nothing comes for free. I was summoned to get my car tested for emission. It is required in Maryland that cars do not emit harmful gases more than the limit.
Even the top notch and brand new car engines still emit those harmful gases in excess of the state required level. So, another instrument called catalytic converter is installed in the exhaust system to purify the dirts exhaled from the engine.
My car's catalytic converter has worn out and I had to replace it together with part of the exhaust system. The initial estimate from a Toyota-recognized garage was $ 3300 - almost the price that I paid for the car. Luckily, I found another garage that could fix the thing with $ 800. Still it is about the 20% of the price of the car.
This is ridiculous. There should be cheaper ways to go green. Or else, not many people could ever afford it. Shall we just use our foot to go green?
2
comments
Labels:
autobio,
baltimore,
english,
general,
public health
Friday, January 12, 2007
Navigating within a blog
၁၂၊ ၁၊ ၂၀၀၇
ဘေလာက္အတြင္း သြားလာၿခင္း
ဘေလာက္မ်ားသည္ ဒိုင္ယာရီ ကို ေနာက္ၿပန္ ဖတ္ရသကဲ့သို႔ ရွိ၏။ ေနာက္ဆံုးေရးသည္မ်ားက ေရွ႔ွဆံုးေရာက္ေနၿပီး၊ အရင္ဆံုး ေရးထားသည္မ်ားက ဟိုးေနာက္ဆံုးတြင္ ေရာက္ေနၾကသည္။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ စာပိုဒ္မ်ား တင္သည့္ ခုႏွစ္၊ လအလိုက္အစီအစဥ္ကို ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္။
ပို၍လြယ္ကူေသာနည္းမွာ Search Function ကို အသံုးၿပဳၿခင္း ပင္ၿဖစ္သည္။
အကယ္၍ ဘေလာက္ဂါ က ၄င္း၏ စာပိုဒ္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ ေလဘယ္မ်ား (စကားစု၊ key words) ႏွင့္ တြဲထားေပးပါက မိမိ ဖတ္ခ်င္သည္မ်ားကို ရွာရတာ ပိုလြယ္ပါသည္။ ဥပမာ အားၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ ဘေလာက္ရွိ လူဦးေရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ ေပၚလစီမ်ား (၃) ဆိုပါစို႔။ ထိုစာပိုဒ္ ကိုဖတ္ၿပီး သကာလ (၁) ႏွင့္ (၂) ကိုပါ ဖတ္ခ်င္လာလ်င္ စာပိုဒ္ အဆံုးနားရွိ LABELS: ဆိုသည့္ေနရာေလးကို ရွာၾကည့္ပါ။ ၿပီးလ်င္ LABEL: စာရင္းထဲမွ POPULATION POLICY ဆိုသည့္ စကားစုကို ႏွိပ္လိုက္ပါ။ ထိုအခါ ဤေလဘယ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ စာပိုဒ္မ်ား (၁ ႏွင့္ ၂) ထြက္လာပါမည္။ အလားတူ ၿမန္မာလို ေရးထားေသာ စာပိုဒ္ မ်ားကိုသာ ဖတ္ခ်င္ပါက BURMESE ဆိုသည့္ ေလဘယ္ကို ႏွိပ္လိုက္ရုံပင္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဘေလာက္ဂါမ်ား အေနၿဖင့္ ေလဘယ္မ်ားကို စနစ္တက် ေပးထားသင့္ပါသည္။
္
ပို၍လြယ္ကူေသာနည္းမွာ Search Function ကို အသံုးၿပဳၿခင္း ပင္ၿဖစ္သည္။
အကယ္၍ ဘေလာက္ဂါ က ၄င္း၏ စာပိုဒ္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ ေလဘယ္မ်ား (စကားစု၊ key words) ႏွင့္ တြဲထားေပးပါက မိမိ ဖတ္ခ်င္သည္မ်ားကို ရွာရတာ ပိုလြယ္ပါသည္။ ဥပမာ အားၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ ဘေလာက္ရွိ လူဦးေရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ ေပၚလစီမ်ား (၃) ဆိုပါစို႔။ ထိုစာပိုဒ္ ကိုဖတ္ၿပီး သကာလ (၁) ႏွင့္ (၂) ကိုပါ ဖတ္ခ်င္လာလ်င္ စာပိုဒ္ အဆံုးနားရွိ LABELS: ဆိုသည့္ေနရာေလးကို ရွာၾကည့္ပါ။ ၿပီးလ်င္ LABEL: စာရင္းထဲမွ POPULATION POLICY ဆိုသည့္ စကားစုကို ႏွိပ္လိုက္ပါ။ ထိုအခါ ဤေလဘယ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ စာပိုဒ္မ်ား (၁ ႏွင့္ ၂) ထြက္လာပါမည္။ အလားတူ ၿမန္မာလို ေရးထားေသာ စာပိုဒ္ မ်ားကိုသာ ဖတ္ခ်င္ပါက BURMESE ဆိုသည့္ ေလဘယ္ကို ႏွိပ္လိုက္ရုံပင္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဘေလာက္ဂါမ်ား အေနၿဖင့္ ေလဘယ္မ်ားကို စနစ္တက် ေပးထားသင့္ပါသည္။
္
1 comments
Labels:
blogging,
burmese,
general,
web tech
Thursday, January 11, 2007
Blog
၁၁။ ၁။ ၂၀၀၇
ဘေလာက္ ၮီကာ
ဘေလာက္ ဆို သည္ မွာ ...
ကိုယ္တိုင္ေရးပံုတူ (သို႔) အံဆြဲထဲ ေသာ့ပိတ္မထားေသာ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္း (သို႔) သမ၀ါယမဆိုင္ေရွ႔ မွ ေက်ာက္သင္ပုန္း (သို႔) ေက်ာင္းမွ ႏို႔တစ္ဘုတ္ ႏွင့္တူသည္။ ေရးတတ္ ၿခစ္တတ္စ ကေလး တစ္ေယာက္ ကို ေရာင္စံုခဲတံမ်ားေပး၍ နံရံၿဖဴရွိေသာ အခန္းထဲတြင္ တစ္ဦးတည္းထားေပးၿခင္းႏွင့္ လည္း တူသည္။ သူကိုယ္တုိင္ ဘာမွန္းမသိေသာ အေၾကာင္း အရာမ်ားကို စိတ္တိုင္းက် ေရးၿခစ္၍ ရေနေသာေၾကာင့္ပင္္။
ဘေလာက္ ဘယ္ကစ ...
အာဒမ္ႏွင့္ေအ၀ တို႔ကေတာ့ ဘေလာက္မလုပ္ခဲ႔တာ ေသခ်ာသေလာက္ပင္။ ၿဗမၼာၾကီး ေလးဦးလည္း ဖိုးအင္၀မ္း ဘေလာက္လုပ္ခဲ႔ သည္ဟု မၾကားဖူးပါ။ ဘေလာက္ကို ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ေလာက္ က စခဲ႔သည္ ဟူ၏။ အမွန္ေတာ့ အင္တာနက္ (သို႔) အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ယက္ၾကီး၏ ေဘးထြက္ အာနိသင္ တစ္ခုပင္။ လူဆိုသည္မွာ အတင္း ေၿပာတတ္သည့္ သတၱ၀ါမဟုတ္ပါလား။ အိမ္လည္၍ ထီးၿဖဴဖိနပ္ပါး ေၿပာသူမ်ားရွိသလို၊ ကမၻာပတ္၍ (အင္တာနက္မွတဆင့္) အတင္း ေၿပာသူမ်ား ရွိလာသည္မွာ လူ႔ေလာက၏ တိုးတက္မႈ ၿပယုဒ္ပင္လား မသိ။
ဘေလာက္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ...
ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကေလး၊ လူၾကီး အားလံုး ဘေလာက္ တစ္ခုစီေလာက္ ပိုင္မည္ဆိုလွ်င္ေတာင္ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ယက္ၾကီး ေပၚတြင္ ရွိေနသည့္ ဘေလာက္ အေရအတြက္ကို မမီႏုိင္ေသးပါ။ ဘေလာက္မ်ား မွတ္ပံုတင္ ဌာန တစ္ခု အဆိုအရ ၂၀၀၆၊ ႏို၀င္ဘာလ တြင္ ဘေလာက္ေပါင္း သန္း ၆၀ ခန္႔ ရွိေနပါၿပီ။
ဘေလာက္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ...
လြယ္ပါသည္။ စာေပ စိစစ္ေရးက ေထာက္ခံစာေလးသာ ယူခဲ႔ပါ။ အားလံုး အဆင္ေၿပသြားပါမည္။ အဲ . . . ေယာင္သြားလို႔ပါ။
၁။ ဘေလာက္မ်ား ကို လက္ခံေပးေသာ ၀က္ဆုိဒ္ တစ္ခုခု (ဥပမာ - www.blogger.com ) တြင္ စာရင္းသြင္း
၂။ မိမိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ စာမ်က္ႏွာ ဒီဇိုင္း ကို ေရြး
၃။ အီးေမး တို႔ စာစီစာရိုက္တို႔ လုပ္သလို ေရးခ်င္တာ ေရး
၄။ publish လုပ္ (စာရိုက္ၿပီးတိုင္း အင္တာနက္ေပၚ ေရာက္သည္မဟုတ္ပါ။ publish ဆိုသည့္ ခလုတ္တစ္ခု ႏွိပ္မွ ေရာက္သြားပါသည္။)
ဒီေလာက္ပါပဲ။ အင္မတန္လြယ္ပါသည္။ ၿမန္မာလို ဘေလာက္လုပ္ခ်င္လွ်င္ေတာ့ နည္းနည္း လက္၀င္ပါသည္။ ေနာက္မ်ားမွ ဒါကို ဆက္ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့။
ဘေလာက္ ကမၻာတြင္ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္မ်ား
အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ယက္ၾကီး ကို မည္သူမဆို ၀င္ေရာက္ ၾကည္႔ရႈႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ႔ေသာ စာသား အသံုးအႏႈန္းမ်ားသည္ လူအမ်ား၏ အၿမင္တြင္ မတင့္တယ္ၿဖစ္တတ္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္သင့္ပါသည္။ မိမိ လာေရာက္ ဖတ္ရႈ ေစခ်င္သူမ်ား စိတ္၀င္စားမည့္ အေၾကာင္း အရာမ်ားလည္း ပါသင့္ပါသည္။ ဓါတ္ပံု၊ သီခ်င္းမ်ားၿဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ၿပဳလုပ္္ႏုိင္လ်င္ ေကာင္းေသာ္လည္း၊ ဖတ္ရႈမည့္ သူမ်ား၏ အင္တာနက္ အၿမန္ႏႈန္း ကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္း စာေစခ်င္ ပါသည္။ (ဥပမာ - ကြ်န္ေတာ့္ ရန္ကုန္အိမ္မွ ဒိုင္လ္အပ္ၿဖင့္ အီးေမး စစ္ရာတြင္ 1 MB ခန္႔ရွိ ဓါတ္ပံု တစ္ပံု ကို နာရီ၀က္ခန့္ ေဒါင္းလုပ္ လုပ္ယူရပါသည္။) ထုိ႔ေၾကာင့္ ေၿပာကားေၿပာ၏မၾကား ၿဖစ္မွာစိုးရပါသည္။ အေရးအၾကီးဆံုးဟု ကြ်န္ေတာ္ ယူဆေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ပံုမွန္ ေရးသားရန္္ ၿဖစ္ပါသည္။ တစ္လမွ တစ္ခုေလာက္ ေရးေသာ ဘေလာက္ကို မည္သူလာဖတ္မည္နည္း။ အၿခားသူမ်ား၏ ဘေလာက္ကို ဖတ္ၿပီး စိတ္၀င္စားလွ်င္ တစ္ခုခု မွတ္ခ်က္ ၿပန္ေပးသင့္ပါသည္။ မဟုတ္ပါက ဘေလာက္ဂါမွာ နံရံႏွင့္ စကားေၿပာရသကဲ႔သို႔ ရွိေခ်မည္။ မိမိဘေလာက္တြင္ မွတ္ခ်က္ေပးလာ သူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူး တင္ေၾကာင္းေၿပာသင့္ပါသည္ (သတင္းစာတြင္ ထည့္စရာ မလိုပါ)။ မိမိမည္သူမည္၀ါ (သို႔) မိမိ၏ အိမ္လိပ္စာ တို႔ကို မသိေစလိုလ်င္ အေရးအသားမ်ားတြင္ ဆင္ၿခင္ရန္လိုပါသည္။ မဟုတ္ပါက ေၾကြးရွင္မ်ား လိုက္လာတတ္ပါသည္။
ယေန႔ေတာ့ ဤမွ်သာ။
စာရႈသူတို႔ ထင္တိုင္းေပါက္ ဘေလာက္ႏုိင္ပါေစ။ (ဘေလာက္သည္ နာမ္ၿဖစ္သလို ၾကိယာလည္းၿဖစ္ပါသည္။)
စာကိုး။
Wikepedia: Blog
Blog Etiquette
ကိုယ္တိုင္ေရးပံုတူ (သို႔) အံဆြဲထဲ ေသာ့ပိတ္မထားေသာ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္း (သို႔) သမ၀ါယမဆိုင္ေရွ႔ မွ ေက်ာက္သင္ပုန္း (သို႔) ေက်ာင္းမွ ႏို႔တစ္ဘုတ္ ႏွင့္တူသည္။ ေရးတတ္ ၿခစ္တတ္စ ကေလး တစ္ေယာက္ ကို ေရာင္စံုခဲတံမ်ားေပး၍ နံရံၿဖဴရွိေသာ အခန္းထဲတြင္ တစ္ဦးတည္းထားေပးၿခင္းႏွင့္ လည္း တူသည္။ သူကိုယ္တုိင္ ဘာမွန္းမသိေသာ အေၾကာင္း အရာမ်ားကို စိတ္တိုင္းက် ေရးၿခစ္၍ ရေနေသာေၾကာင့္ပင္္။
ဘေလာက္ ဘယ္ကစ ...
အာဒမ္ႏွင့္ေအ၀ တို႔ကေတာ့ ဘေလာက္မလုပ္ခဲ႔တာ ေသခ်ာသေလာက္ပင္။ ၿဗမၼာၾကီး ေလးဦးလည္း ဖိုးအင္၀မ္း ဘေလာက္လုပ္ခဲ႔ သည္ဟု မၾကားဖူးပါ။ ဘေလာက္ကို ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ေလာက္ က စခဲ႔သည္ ဟူ၏။ အမွန္ေတာ့ အင္တာနက္ (သို႔) အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ယက္ၾကီး၏ ေဘးထြက္ အာနိသင္ တစ္ခုပင္။ လူဆိုသည္မွာ အတင္း ေၿပာတတ္သည့္ သတၱ၀ါမဟုတ္ပါလား။ အိမ္လည္၍ ထီးၿဖဴဖိနပ္ပါး ေၿပာသူမ်ားရွိသလို၊ ကမၻာပတ္၍ (အင္တာနက္မွတဆင့္) အတင္း ေၿပာသူမ်ား ရွိလာသည္မွာ လူ႔ေလာက၏ တိုးတက္မႈ ၿပယုဒ္ပင္လား မသိ။
ဘေလာက္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ...
ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကေလး၊ လူၾကီး အားလံုး ဘေလာက္ တစ္ခုစီေလာက္ ပိုင္မည္ဆိုလွ်င္ေတာင္ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ယက္ၾကီး ေပၚတြင္ ရွိေနသည့္ ဘေလာက္ အေရအတြက္ကို မမီႏုိင္ေသးပါ။ ဘေလာက္မ်ား မွတ္ပံုတင္ ဌာန တစ္ခု အဆိုအရ ၂၀၀၆၊ ႏို၀င္ဘာလ တြင္ ဘေလာက္ေပါင္း သန္း ၆၀ ခန္႔ ရွိေနပါၿပီ။
ဘေလာက္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ...
လြယ္ပါသည္။ စာေပ စိစစ္ေရးက ေထာက္ခံစာေလးသာ ယူခဲ႔ပါ။ အားလံုး အဆင္ေၿပသြားပါမည္။ အဲ . . . ေယာင္သြားလို႔ပါ။
၁။ ဘေလာက္မ်ား ကို လက္ခံေပးေသာ ၀က္ဆုိဒ္ တစ္ခုခု (ဥပမာ - www.blogger.com ) တြင္ စာရင္းသြင္း
၂။ မိမိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ စာမ်က္ႏွာ ဒီဇိုင္း ကို ေရြး
၃။ အီးေမး တို႔ စာစီစာရိုက္တို႔ လုပ္သလို ေရးခ်င္တာ ေရး
၄။ publish လုပ္ (စာရိုက္ၿပီးတိုင္း အင္တာနက္ေပၚ ေရာက္သည္မဟုတ္ပါ။ publish ဆိုသည့္ ခလုတ္တစ္ခု ႏွိပ္မွ ေရာက္သြားပါသည္။)
ဒီေလာက္ပါပဲ။ အင္မတန္လြယ္ပါသည္။ ၿမန္မာလို ဘေလာက္လုပ္ခ်င္လွ်င္ေတာ့ နည္းနည္း လက္၀င္ပါသည္။ ေနာက္မ်ားမွ ဒါကို ဆက္ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့။
ဘေလာက္ ကမၻာတြင္ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္မ်ား
အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ယက္ၾကီး ကို မည္သူမဆို ၀င္ေရာက္ ၾကည္႔ရႈႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ႔ေသာ စာသား အသံုးအႏႈန္းမ်ားသည္ လူအမ်ား၏ အၿမင္တြင္ မတင့္တယ္ၿဖစ္တတ္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္သင့္ပါသည္။ မိမိ လာေရာက္ ဖတ္ရႈ ေစခ်င္သူမ်ား စိတ္၀င္စားမည့္ အေၾကာင္း အရာမ်ားလည္း ပါသင့္ပါသည္။ ဓါတ္ပံု၊ သီခ်င္းမ်ားၿဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ၿပဳလုပ္္ႏုိင္လ်င္ ေကာင္းေသာ္လည္း၊ ဖတ္ရႈမည့္ သူမ်ား၏ အင္တာနက္ အၿမန္ႏႈန္း ကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္း စာေစခ်င္ ပါသည္။ (ဥပမာ - ကြ်န္ေတာ့္ ရန္ကုန္အိမ္မွ ဒိုင္လ္အပ္ၿဖင့္ အီးေမး စစ္ရာတြင္ 1 MB ခန္႔ရွိ ဓါတ္ပံု တစ္ပံု ကို နာရီ၀က္ခန့္ ေဒါင္းလုပ္ လုပ္ယူရပါသည္။) ထုိ႔ေၾကာင့္ ေၿပာကားေၿပာ၏မၾကား ၿဖစ္မွာစိုးရပါသည္။ အေရးအၾကီးဆံုးဟု ကြ်န္ေတာ္ ယူဆေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ပံုမွန္ ေရးသားရန္္ ၿဖစ္ပါသည္။ တစ္လမွ တစ္ခုေလာက္ ေရးေသာ ဘေလာက္ကို မည္သူလာဖတ္မည္နည္း။ အၿခားသူမ်ား၏ ဘေလာက္ကို ဖတ္ၿပီး စိတ္၀င္စားလွ်င္ တစ္ခုခု မွတ္ခ်က္ ၿပန္ေပးသင့္ပါသည္။ မဟုတ္ပါက ဘေလာက္ဂါမွာ နံရံႏွင့္ စကားေၿပာရသကဲ႔သို႔ ရွိေခ်မည္။ မိမိဘေလာက္တြင္ မွတ္ခ်က္ေပးလာ သူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူး တင္ေၾကာင္းေၿပာသင့္ပါသည္ (သတင္းစာတြင္ ထည့္စရာ မလိုပါ)။ မိမိမည္သူမည္၀ါ (သို႔) မိမိ၏ အိမ္လိပ္စာ တို႔ကို မသိေစလိုလ်င္ အေရးအသားမ်ားတြင္ ဆင္ၿခင္ရန္လိုပါသည္။ မဟုတ္ပါက ေၾကြးရွင္မ်ား လိုက္လာတတ္ပါသည္။
ယေန႔ေတာ့ ဤမွ်သာ။
စာရႈသူတို႔ ထင္တိုင္းေပါက္ ဘေလာက္ႏုိင္ပါေစ။ (ဘေလာက္သည္ နာမ္ၿဖစ္သလို ၾကိယာလည္းၿဖစ္ပါသည္။)
စာကိုး။
Wikepedia: Blog
Blog Etiquette
6
comments
Labels:
blogging,
burmese,
general,
web tech
Tuesday, January 9, 2007
Population Policies around the world (3)
၉၊ ၁၊ ၂၀၀၇
လူဦးေရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ဆိုင္ရာ ေပၚလစီမ်ား (၃)
ဒီႏုိင္ငံ မွာေတာ့ ၿမိဳ႔ေပၚေန လင္မယားေတြ အေနနဲ႔ ကေလး တစ္ေယာက္ပဲ ယူခြင့္ ရွိပါတယ္။ ေက်းလက္ေန လင္မယားေတြ ကေတာ့ ပထမ ကေလးက မိန္းကေလး ၿဖစ္ေနခဲ့ရင္ (သို႔) မစြမ္းမသန္ ၿဖစ္ေနခဲ႔ရင္ ဒုတိယ ကေလးတစ္ေယာက္္ ယူခြင့္ရွိပါတယ္။
ကေလး တစ္ေယာက္ပဲ ယူပါမယ္လို႔ ကတိၿပဳ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ ၿမိဳ႔ေန လင္မယားေတြ အေနနဲ႔ အစိုးရထံက စီးပြားေရး၊ ကေလးပညာေရး နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အကူအညီမ်ားရပါတယ္။ သတ္မွတ္ အေရအတြက္ထက္ ပိုၿပီးေမြးရင္ ဒဏ္ေၾကးေဆာင္ရတဲ႔ အၿပင္ အဲဒီကေလးရဲ႔ ေက်ာင္းစရိတ္ ကို မိဘက လံုး၀တာ၀န္ယူရပါတယ္။ (ဥပမာ။ တစ္ဦးတည္းေသာ သား၊ သမီး ထက္စာရင္ ဒုတိယ၊ တတိယ ကေလးေတြ အတြက္ ေက်ာင္းလခ က ေစ်းပိုၾကီးပါတယ္)
မွတ္ခ်က္။
ေပၚလစီ ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာမွာ ႏုိင္ငံရဲ႔ ေဒသတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု မတူညီပါ။ တစ္ခ်ိဳ႔ေဒသေတြ ကတင္းၾကပ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႔ ကေတာ့ ေလ်ာ့ေပါ့ ပါတယ္။ ဒီေပၚလစီနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေ၀ဖန္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုေတာ့ စာကိုးစာရင္းမွာပါတဲ့ လင့္ခ္ မ်ားမွာ သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈ ဖို႔ တုိက္တြန္းပါတယ္။
တရုတ္ႏုိင္ငံ (၁၉၇၉)
စာကိုး။
China’s one child policy
Wikipedia: one child policy
ကေလး တစ္ေယာက္ပဲ ယူပါမယ္လို႔ ကတိၿပဳ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ ၿမိဳ႔ေန လင္မယားေတြ အေနနဲ႔ အစိုးရထံက စီးပြားေရး၊ ကေလးပညာေရး နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အကူအညီမ်ားရပါတယ္။ သတ္မွတ္ အေရအတြက္ထက္ ပိုၿပီးေမြးရင္ ဒဏ္ေၾကးေဆာင္ရတဲ႔ အၿပင္ အဲဒီကေလးရဲ႔ ေက်ာင္းစရိတ္ ကို မိဘက လံုး၀တာ၀န္ယူရပါတယ္။ (ဥပမာ။ တစ္ဦးတည္းေသာ သား၊ သမီး ထက္စာရင္ ဒုတိယ၊ တတိယ ကေလးေတြ အတြက္ ေက်ာင္းလခ က ေစ်းပိုၾကီးပါတယ္)
မွတ္ခ်က္။
ေပၚလစီ ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာမွာ ႏုိင္ငံရဲ႔ ေဒသတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု မတူညီပါ။ တစ္ခ်ိဳ႔ေဒသေတြ ကတင္းၾကပ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႔ ကေတာ့ ေလ်ာ့ေပါ့ ပါတယ္။ ဒီေပၚလစီနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေ၀ဖန္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုေတာ့ စာကိုးစာရင္းမွာပါတဲ့ လင့္ခ္ မ်ားမွာ သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈ ဖို႔ တုိက္တြန္းပါတယ္။
တရုတ္ႏုိင္ငံ (၁၉၇၉)
စာကိုး။
China’s one child policy
Wikipedia: one child policy
0
comments
Labels:
burmese,
demography,
population,
population policy,
public health
Sunday, January 7, 2007
Visible Zawgyi
ေဇာ္ဂ်ီ ကုိယ္မေပ်ာက္ႏုိင္ေတာ့ၿပီ။
ေဘာ္တီးမိုးၿမိဳ႔၊ ဇႏၷ၀ါရီလ ၇ ရက္၊ ၂၀၀၇။
သတင္းအစံုအလင္မွာ . . .
ေဘာ္တီးမိုး ၿမိဳ႔ေန ရဲမြန္ဆိုသူ သည္ ဘေလာက္ဂါ တစ္ေယာက္ အၿဖစ္သို႔ အင္မတန္္ ေနာက္က်စြာ ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည္။ အစပိုင္းတြင္ အဂၤလိပ္ လိုသာ ေရးႏုိင္ေသာ္လည္း၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ၀င္း-အင္း၀ ေဖာင့္ ကိုသံုး၍ ၿမန္မာလို ေရးႏုိင္လာသည္။ သို႔ရာတြင္ ၀င္းအင္း၀ ေဖာင့္ရွိေသာ သူမ်ားသာ ဖတ္ရႈႏုိင္ေလသည္။ သို႔ၿဖင့္ လူေၿပာမ်ားေနေသာ ေဇာ္ဂ်ီ ေခၚ ၿမန္မာ ယူနီကုဒ္ စနစ္ကို ၄င္း၏ ကြန္ပ်ဴတာတြင္ စမ္းသပ္ၾကည့္၏။ ကြ်မ္းက်င္သူ မဟုတ္သၿဖင့္ ေဇာ္ဂ်ီ လက္ကြက္ ကို တင္ရာတြင္ မ်ားစြာ ဒုကၡ ေတြ႔ေလသည္။ စာလံုးမ်ားမွာ ေပၚလိုက္၊ ေပ်ာက္လိုက္၊ ေလးေထာင့္ၿဖစ္သြားလိုက္၊ အ၀ိုင္း ၿဖစ္သြားလိုက္ ? ပံုေပၚလိုက္ ႏွင့္ ရွိေနသည္။ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ ကိုလည္း တင္လိုက္ ၿပန္ဖ်က္လိုက္ ႏွင့္ ၾကိ္မ္ဖန္မ်ားစြာ ၿပဳလုပ္ရေလသည္။
တစ္ေန႔သ၌ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ ကို ဖ်က္ထားလ်က္ႏွင့္ ၿမန္မာ ဘေလာက္ဂါ ဂုရုၾကီး ကိုေမာင္လွ ၏ ၿမန္မာစာ ၿဖင့္ေရးထားေသာ ဘေလာက္ကို ၄င္း၊ အိပ္မက္ ေခၚ အြန္လိုင္း ၿမန္မာ မဂၢဇင္းကို၄င္း၊ ဖိုရမ္အမ္ကို၄င္း ေကာင္းစြာဖတ္ရႈ၍ ရေၾကာင္း အမွတ္မထင္ ေတြ႔ရွိလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါမွ အံ့ၾသၿခင္းၾကီးစြာ ၿဖစ္ကာ အေၾကာင္းရင္းကို ရွာရသည္။ အေၾကာင္းရင္းကား ကိုေမာင္လွ ရွင္းၿပထားၿပီးသားၿဖစ္ေသာ eot လုပ္နည္း ဆိုသည့္ အခ်က္ကို ဂရုမၿပဳမိခဲ့ၿခင္း ေၾကာင့္ပင္။ အိပ္မက္၏ ေမာ္ဒေရတာကလည္း ထပ္ေလာင္းရွင္းၿပေလသည္။ ဖိုရမ္အမ္ ေမာ္ဒေရတာ ကိုရဲေသြး ကမူ html ႏွင့္ css အေၾကာင္းေရးထားေသာ ebook မ်ားကိုေပးဖတ္ေလသည္။
ဤသို႔ၿဖင့္ စာဖတ္လိုက္၊ ကိုေမာင္လွရဲ႔ လမ္းညႊန္ခ်က္အတိုင္း စမ္းၾကည္႔လိုက္ႏွင့္ ဘေလာက္ဂါ သက္တမ္း တစ္လႏွင့္ ၃ ရက္ေၿမာက္ေန႔တြင္ ၿမန္မာ ယူနီကုဒ္ စနစ္ကို ၄င္း၏ ဘေလာက္တြင္ ေအာင္ၿမင္စြာ ထည္႔သြင္း အသံုးၿပဳႏုိင္လိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အတိုင္းတိုင္း အၿပည္ၿပည္တြင္ ရွိၾကကုန္ေသာ ၿမန္မာ မိတ္ေဆြမ်ား အေနၿဖင့္ IE (Internet Explorer) ကို အသံုးၿပဳသမွ် ကာလပတ္လံုး၊ ၿမန္မာေဖာင့္ ရွိသည္ ၿဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ၿဖစ္ေစ၊ ရဲမြန္၏ ဘေလာက္ကို ဖတ္ရႈႏိုင္ေလၿပီ။
ဤသို႔ အဆင္ေၿပေစေရး အတြက္ ကူညီခဲ့ၾကေသာ အြန္လိုင္း မိတ္ေဆြမ်ားၿဖစ္ၾကသည့္ ကိုေမာင္လွ၊ အိပ္မက္ ေမာ္ဒေရတာ၊ ႏွင့္ ဖိုရမ္အမ္ ေမာ္ဒေရတာ ကိုရဲေသြး တို႔ကို ရဲမြန္မွ ေန၍ အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္း ေၿပာၾကားေလသည္။
အံ့စရာ နည္းပညာေလာကပါတကား။
3
comments
Labels:
burmese,
eot,
general,
myanmar uni-code,
web tech,
zawgyi-one
testing eot
၇၊ ၁၊ ၂၀၀၇
ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို စမ္းသပ္ ၾကည့္ၿခင္း။
အမည္ ႏွင့္ လိုက္ေအာင္ ကိုယ္ေပ်ာက္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့ ေဇာ္ဂ်ီေတြပါပဲ။ ယူနီကုဒ္ မရွိလို႔ မၿမင္ရတာနဲ႔၊ ဘေရာက္ဇာ က မၿပလို႔ မၿမင္ရတာနဲ႔ စံုလို႔ပါပဲ။ အခုေတာ့ ကိုေမာင္လွ ရဲ႔ လမ္းညွႊန္ခ်က္ကို ခံယူၿပီး အီးအိုတီ နဲ႔ စမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ မၿမင္ရရင္ေတာ့ ေဇာ္ဂ်ီ တကယ္စြမ္းတယ္လို႔ ဆိုရေတာ့မွာေပါ့။
0
comments
Labels:
burmese,
eot,
general,
myanmar uni-code,
web tech,
zawgyi-one
Friday, January 5, 2007
Loikaw (or) Second Switzerland
၅၊ ၁၊ ၂၀၀၇
လိြဳင္ေကာ္ (သို႔မဟုတ္) ဒုတိယ ဆြစ္ဇာလန္
ကြ်န္ေတာ့္ ကို ရန္ကုန္မွာ ေမြးခဲ့ ေပမယ့္ ေတာင္ေပၚ ေဒသရဲ႔ ေမြးစားၿခင္း ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ခံခဲ့ ရပါတယ္။
ကယားၿပည္နယ္၊ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ ကို ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္မွာ ေၿခခ်ခဲ့ ရၿပီး အခု အခ်ိန္အထိ သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတုန္းပါ။ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ ကေန ေၿပာင္းရခါနီး ဘီလူးေခ်ာင္း မွာ ေရသြားခ်ိဳးတာ ကို မွတ္မိပါေသးတယ္။ ဘီလူးေခ်ာင္းေရ ခ်ိဳးရင္ ၿပန္လာ ရတတ္တယ္ လို႔ အဆိုရွိတာကိုး။ တကယ္လည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ၿပန္သြားခဲ့ရပါတယ္။
လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ က ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာၿပင္ အထက္ ၂၉၅၀ ေပ မွာ ရွိၿပီး၊ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ ေတာင္ေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့ ၿမိဳ႔ေလးေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း၊ စာဂ်ပိုး၊ လြိဳင္ေကာ္သား ရွမ္း-ပေဒါင္ ေလးကေတာ့ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ဟာ ဒုတိယ ဆြစ္ဇာလန္ပါ ပဲတဲ့။ ဆြစ္ဇာလန္ ကို မေရာက္ဖူးေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ အေနနဲ႔ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ကို သာယာတဲ့ ေဒသေလးပါ။
ကြ်န္ေတာ္ ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ က ၿမိဳ႔ ရဲ႔ အေရွ႔ဘက္စြန္း ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာ ရွိတယ္။ အိမ္ထဲကေန အေရွ႔ ဘက္ ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ လူလုပ္အေဆာက္အဦ တစ္ခုမွ မၿမင္ရပဲ ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း ကြင္းၿပင္နဲ႔ အဲဒီ ကြင္းၿပင္ရဲ႔ အဆံုးမွာေတာ့ ေတာင္လႈိင္း ေတြကိုပဲ ၿမင္ေနရတယ္။ မိုးတြင္းမ်ား ဆိုရင္ ေၿပးလာတဲ့ တိမ္နဲ့ မုိး ေတြ ကိုၾကည့္ရတာ တကယ့္ အရသာပါ။
ေၾသာ္. . . လြိဳင္ေကာ္အေၾကာင္းေၿပာရင္ မပါမၿဖစ္တာ ကေတာ့ ကယားေခါင္ရည္ နဲ႔ ကယား၀က္ အူေခ်ာင္းပါ။ အကို ကာလသားမ်ား အၾကိဳက္ေပါ့။ (ကာလသမီးမ်ားလည္း သံုးေဆာင္ၾကပါတယ္) ကြ်န္ေတာ္ ၿမည္းစမ္းခဲ့ ဖူးသမွ် ေခါင္ရည္ေတြ (ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကယား) ထဲမွာ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ကယားၿပည္နယ္ ဆီးဘူး ေဒသက ေခါင္ရည္ ပါပဲ။ ကယား၀က္အူေခ်ာင္း က ရိုးရိုး ၀က္အူေခ်ာင္းနဲ႔ မတူပါ။ တကယ့္ ၀က္အူနဲ႔ လုပ္ထားၿပီး အထဲမွာ အဆီမ်ားမ်ား ၀က္သားနဲ႔ အတူ ပင္စိမ္းရြက္ႏုိင္ႏုိင္ထည့္ထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကင္ၿပီးေကြ်းတာ။ ေခါင္နဲ႔ ဘာ လိုက္သလဲ မေမးနဲ႔။
ဒီးကူပြဲ ကေတာ့ လူပ်ိဳေတြ အၾကိဳက္ေပါ့။ ရြာထဲ က ဘယ္အိမ္ကို မဆို သိသိ မသိသိ သြားလည္လို႔ ရတယ္။ အိမ္ရွင္ သမီးပ်ိဳေလးေတြ က ဒီးကူဖက္ နဲ႔ ထုပ္ထားတဲ့ ေကာက္ညွင္းထုပ္ ရယ္ ေခါင္ရည္ ရယ္နဲ႔ ဧည့္ခံၾကတယ္။ ေရးရင္း၊ ေရးရင္းနဲ႔ သြားရည္ေတာင္ က်လာၿပီ။ ထမင္းသြားစားလိုက္ ဦးမယ္။ (ေၿပာလို႔ ေၿပာတာ မဟုတ္ဖူး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံ က ေတာ္ေတာ္လွတာဗ်)
ကယားၿပည္နယ္၊ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ ကို ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္မွာ ေၿခခ်ခဲ့ ရၿပီး အခု အခ်ိန္အထိ သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတုန္းပါ။ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ ကေန ေၿပာင္းရခါနီး ဘီလူးေခ်ာင္း မွာ ေရသြားခ်ိဳးတာ ကို မွတ္မိပါေသးတယ္။ ဘီလူးေခ်ာင္းေရ ခ်ိဳးရင္ ၿပန္လာ ရတတ္တယ္ လို႔ အဆိုရွိတာကိုး။ တကယ္လည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ၿပန္သြားခဲ့ရပါတယ္။
လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ က ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာၿပင္ အထက္ ၂၉၅၀ ေပ မွာ ရွိၿပီး၊ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ ေတာင္ေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့ ၿမိဳ႔ေလးေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း၊ စာဂ်ပိုး၊ လြိဳင္ေကာ္သား ရွမ္း-ပေဒါင္ ေလးကေတာ့ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ဟာ ဒုတိယ ဆြစ္ဇာလန္ပါ ပဲတဲ့။ ဆြစ္ဇာလန္ ကို မေရာက္ဖူးေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ အေနနဲ႔ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ကို သာယာတဲ့ ေဒသေလးပါ။
ကြ်န္ေတာ္ ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ က ၿမိဳ႔ ရဲ႔ အေရွ႔ဘက္စြန္း ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာ ရွိတယ္။ အိမ္ထဲကေန အေရွ႔ ဘက္ ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ လူလုပ္အေဆာက္အဦ တစ္ခုမွ မၿမင္ရပဲ ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း ကြင္းၿပင္နဲ႔ အဲဒီ ကြင္းၿပင္ရဲ႔ အဆံုးမွာေတာ့ ေတာင္လႈိင္း ေတြကိုပဲ ၿမင္ေနရတယ္။ မိုးတြင္းမ်ား ဆိုရင္ ေၿပးလာတဲ့ တိမ္နဲ့ မုိး ေတြ ကိုၾကည့္ရတာ တကယ့္ အရသာပါ။
ေၾသာ္. . . လြိဳင္ေကာ္အေၾကာင္းေၿပာရင္ မပါမၿဖစ္တာ ကေတာ့ ကယားေခါင္ရည္ နဲ႔ ကယား၀က္ အူေခ်ာင္းပါ။ အကို ကာလသားမ်ား အၾကိဳက္ေပါ့။ (ကာလသမီးမ်ားလည္း သံုးေဆာင္ၾကပါတယ္) ကြ်န္ေတာ္ ၿမည္းစမ္းခဲ့ ဖူးသမွ် ေခါင္ရည္ေတြ (ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကယား) ထဲမွာ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ကယားၿပည္နယ္ ဆီးဘူး ေဒသက ေခါင္ရည္ ပါပဲ။ ကယား၀က္အူေခ်ာင္း က ရိုးရိုး ၀က္အူေခ်ာင္းနဲ႔ မတူပါ။ တကယ့္ ၀က္အူနဲ႔ လုပ္ထားၿပီး အထဲမွာ အဆီမ်ားမ်ား ၀က္သားနဲ႔ အတူ ပင္စိမ္းရြက္ႏုိင္ႏုိင္ထည့္ထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကင္ၿပီးေကြ်းတာ။ ေခါင္နဲ႔ ဘာ လိုက္သလဲ မေမးနဲ႔။
ဒီးကူပြဲ ကေတာ့ လူပ်ိဳေတြ အၾကိဳက္ေပါ့။ ရြာထဲ က ဘယ္အိမ္ကို မဆို သိသိ မသိသိ သြားလည္လို႔ ရတယ္။ အိမ္ရွင္ သမီးပ်ိဳေလးေတြ က ဒီးကူဖက္ နဲ႔ ထုပ္ထားတဲ့ ေကာက္ညွင္းထုပ္ ရယ္ ေခါင္ရည္ ရယ္နဲ႔ ဧည့္ခံၾကတယ္။ ေရးရင္း၊ ေရးရင္းနဲ႔ သြားရည္ေတာင္ က်လာၿပီ။ ထမင္းသြားစားလိုက္ ဦးမယ္။ (ေၿပာလို႔ ေၿပာတာ မဟုတ္ဖူး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံ က ေတာ္ေတာ္လွတာဗ်)
Tuesday, January 2, 2007
Sheer Numbers (2)
၂၊ ၁၊ ၂၀၀၇
အရည္အခ်င္း မွသည္ အေရအတြက္ ဆီသို႔ (၂)
၁၉၇၀ ခုႏွစ္ တုန္း က လူဦးေရ ၂၇ သန္းပဲ ရွိခဲ့တဲ့ ၿမန္မာ ႏုိင္ငံ ဟာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ မွာေတာ့ လူဦးေရ ၅၁ သန္း ရွိလာပါၿပီ။ ၂၀၂၅ ခုႏွစ္အတြက္ ခန္႔မွန္း လူဦးေရကေတာ့ ၅၉ သန္း ၿဖစ္ပါတယ္။
နယ္နမိတ္ၿခင္း ဆက္စပ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံ ေတြရဲ႔ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ မွာရွိတဲ့ လူဦးေရ ေတြကေတာ့
ႏုိင္ငံ (လူဦးေရ သန္းေပါင္း)
၁။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ (၁၄၇)
၂။ အိႏၵိယ (၁၁၂၂)
၃။ တရုတ္ (၁၃၁၁)
၄။ လာအို (၂၆.၉)
၅။ ထိုင္း (၆၅.၂)
စာကိုး။
Population Reference Bureau. 2006. World Population Data Sheet.
United Nations Population Division. World Population Prospects: The 2004 Revision Population Database. http://esa.un.org/unpp/
နယ္နမိတ္ၿခင္း ဆက္စပ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံ ေတြရဲ႔ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ မွာရွိတဲ့ လူဦးေရ ေတြကေတာ့
ႏုိင္ငံ (လူဦးေရ သန္းေပါင္း)
၁။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ (၁၄၇)
၂။ အိႏၵိယ (၁၁၂၂)
၃။ တရုတ္ (၁၃၁၁)
၄။ လာအို (၂၆.၉)
၅။ ထိုင္း (၆၅.၂)
စာကိုး။
Population Reference Bureau. 2006. World Population Data Sheet.
United Nations Population Division. World Population Prospects: The 2004 Revision Population Database. http://esa.un.org/unpp/
0
comments
Labels:
burmese,
demography,
population,
public health
Monday, January 1, 2007
2007 New Year Wish
Wishing you . . .
a very happy and prosperous New Year!
a very happy and prosperous New Year!
0
comments
Labels:
english,
general
Subscribe to:
Posts (Atom)
