A visit to New England (1)

၂၅၊ ၁၀၊ ၂၀၀၇

အဂၤလန္ျပည္သစ္ သို႔ အလည္တစ္ေခါက္ (၁)

စာေရးသူလည္း စာေမးပြဲတစ္ခု ၿပီးသြားလို႔ တက္မ ေထာင္လိုက္ဦးမဟ ဆိုၿပီး ခရီးတစ္ခုထြက္ျဖစ္ပါတယ္။ သြားခဲ့တဲ့ ေနရာကေတာ့ အဂၤလန္ျပည္သစ္ (New England) ရယ္လို႔အမည္ရတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္က ေဒသတစ္ခုပါ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရယ္လို႔ ျဖစ္မလာခင္က အဂၤလန္ႏိုင္ငံသားေတြ စတင္ အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ေနရာေပါ့။ အခုဆိုရင္ အဂၤလန္ျပည္သစ္လို႔ ေခၚတဲ့ေဒသမွာ ျပည္နယ္ ၆-ခု ပါရွိပါတယ္။ မိန္း၊ နယူးဟမ္ပ္ရႈိင္းယား၊ ဗားေမာင့္၊ မက္ဆာခ်ဴးဆက္၊ ရုဒ္အိုင္လန္း နဲ႔ ကြန္နက္တီကက္ ျပည္နယ္ေတြပါ။ ၿမိဳ႕ေတြ၊ လမ္းေတြရဲ႕ အမည္ေတြက အဂၤလန္ ေအာင္းေမ႔ဖြယ္ ေပးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မွတ္မိသေလာက္ဆိုရင္ ေအာက္စ္ဖို႔ဒ္၊ ကိန္းဘရစ္ခ်္ စသျဖင့္ေပါ့။


ခရီးစတဲ့ေနရာကေတာ့ စာေရးသူေနတဲ့ ေဘာ္လ္တီးမိုးၿမိဳ႕ပဲ ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕။ တကယ္တန္း ကေတာ့ ရစ္ခ်္မြန္ၿမိဳ႕ (ရဲမြန္ၿမိဳ႕ မဟုတ္ပါ ဓါတ္တူနာမ္တူ ျဖစ္ေနျခင္းမွ်သာ) ေနသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ၀ါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ႕ေန သူငယ္ခ်င္း လင္မယားတို႔လဲ အတူလိုက္ပါလာၾကပါတယ္။ ေဘာ္လ္တီးမိုးက ရစ္ခ်္မြန္နဲ႔ မိုင္-၁၅၀ ေ၀းၿပီး၊ ၀ါရွင္တန္ဒီစီနဲ႔ မိုင္-၅၀ ေ၀းပါတယ္။ ခရီးဆံုးျဖစ္တဲ့ ၀ီလီယံၿမိဳ႕ကေတာ့ ေဘာ္လ္တီးမိုးနဲ႔ ၃၇၆-မိုင္ ေ၀းပါတယ္။ ရန္ကုန္ နဲ႔ မႏၱေလးေလာက္ေပါ့။ (ၿမိဳ႕တည္ေနရာမ်ားကို ေျမပံုတြင္ရႈ)

ရစ္ခ်္မြန္က သူငယ္ခ်င္းက ေခြးတံဆိပ္ ဘတ္စကားကို စီးၿပီး ၀ါရွင္တန္ဒီစီကို လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဒီစီကသူငယ္ခ်င္း လင္မယားနဲ႔အတူ ေဘာ္လ္တီးမိုးမွာ လာဆံုၾကၿပီး ခရီးစပါတယ္။ ေသာၾကာေန႔မနက္ ၉ နာရီခြဲေလာက္မွာ ေဘာ္လ္တီးမိုးကေန ထြက္ျဖစ္ပါတယ္။ အင္တာနက္ ေျမပံုခန္႔မွန္းေျခအရ ဆိုရင္ ကားေမာင္းခ်ိန္ ၆ နာရီခြဲပဲ ၾကာသင့္ၿပီး ညေန ၄ နာရီေလာက္ဆို ေရာက္သင့္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စာေရးသူတို႔လည္း မသြားဖူးတဲ့ ခရီးဆိုေတာ့ ဟိုေငး ဒီေမာ့ ဟို၀င္ ဒီ၀င္ နဲ႔ ခရီးမွာ အေတာ္ၾကာသြားပါတယ္။ အိမ္ရွင္ သူငယ္ခ်င္းလင္မယားကေတာ့ တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႔ေပါ့။ ေနာက္ဆံုး ၀ီလီယံၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ ညေန ၆နာရီခြဲ ေနၿပီ။

သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းစံု၊ ညစာကလည္းေကာင္း၊ ၀ီစကီကလည္းေလာင္း ဆိုေတာ့ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ။

x - x - x - x - x (ဆင္ဆာျဖတ္ထားသည္)

ဒါနဲ႔ပဲ ည ၂-နာရီထိုးမွ အိပ္ရာ၀င္ျဖစ္ၾကပါတယ္။

(၂) သို႔