Sunday, July 15, 2007

I can't type Burmese

၁၅၊ ၇၊ ၂၀၀၇

ဗမာလို မရိုက္တတ္ဘူး ... တဲ့

အင္တာနက္မွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အီးေမးလ္မွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘေလာက္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဗမာလို ေရးပါလားလို႔ အႀကံျပဳလိုက္ရင္ ၾကားေနက် တုန္႔ျပန္သံေလးေတြကေတာ့
  • “ဗမာလို မရိုက္တတ္ဘူး”
  • “ဗမာလို ရိုက္ရတာ ေႏွးတယ္”
  • “ဗမာေဖာင့္ မရွိဘူး”
အဲလိုေျပာမွ ေခတ္မီတယ္မ်ားထင္ေနလားမသိဖူး။ ဗမာလို ရိုက္တာမ်ား လြယ္ပါတယ္။ နံပါတ္ဒုတ္ကို ဘယ္ညာရမ္းလို႔ အုတ္ဆက္ကြဲေအာင္ လႊဲလိုက္ရံုပ။ အဲ ... ေနာက္တာပါ။

ကြွ်ႏု္ပ္တို႔ အမ်ားစုမွာ အသက္ အတန္ငယ္ ႀကီးသည္အထိ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ မရင္းႏွီးပါ။ စတင္ရင္းႏွီးခ်ိန္တြင္လည္း အဂၤလိပ္ ကီးဘုတ္သာ အသံုးမ်ားၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဗမာေတြ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး ဗမာကြန္ပ်ဴတာ စာလံုးေတြထြင္ ပရိုဂရမ္ေတြ ထြင္လာၾကတဲ့ အထိေပါ့။

ဒါေတာင္မွ ျပႆနာက ကြန္ပ်ဴတာသံုး ျမန္မာ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဗမာစာကို မရိုက္တတ္ၾကပါ။ မရိုက္တတ္ဖူး ဆိုတာထက္ မေလ့က်င့္ခ်င္ မသင္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဗမာလို ကြန္ပ်ဴတာ ရိုက္ေနသူေတြဟာ ေမြးလာတုန္းက ဗမာကီးဘုတ္ဖက္ၿပီး ေမြးလာသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ ထို႔အတူ အဂၤလိပ္လိုသာ ကြန္ပ်ဴတာ ရိုက္တတ္ေသာ ျမန္မာ့သားေကာင္း သမီးပ်ိဳမ်ား ဟာလည္း အဂၤလိပ္ကီးဘုတ္ကိုဖက္ၿပီး ေမြးမလာပါ။ အဲလိုသာေမြးရိုး မွန္ရင္ေတာ့ ကြ်ႏု္ပ္ရဲ႔ ေမြးသမိခင္ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ပါမယ္။ ( ကြ်ႏု္ပ္က ဗမာလိုေရာ အဂၤလိပ္လိုေရာ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ရိုက္တတ္ေလေတာ့ ကီးဘုတ္ ႏွစ္ခု ကိုင္ၿပီး ေမြးလာရမွာကိုး )

ဘယ္သူကမ်ား ေမြးကတည္းက တတ္လာလို႔ပါလဲ။ ေလ့လာပါ။ က်င့္ပါ။ မဟုတ္ရင္ ဒီအင္တာနက္ ေခတ္ႀကီးမွာ စကားမေျပာတတ္တဲ့ အ အ ကဲ့သို႔သာရွိပါမယ္။ ဗမာလို ကြန္ပ်ဴတာ မရိုက္တတ္လို႔ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို မိမိတို႔ရဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္မီ ပညာေတြ၊ အေတြ႔အႀကံဳေတြ၊ ဘယ္လိုမ်ား မွ်ေ၀ႏိုင္ပါ့မလဲ။ မိမိသိတာေတြကို မွ်ေ၀ခ်င္စိတ္ မရွိသူမ်ား အတြက္ေတာ့ အထူးတလည္ တိုက္တြန္းမေနေတာ့ပါ။ မွ်ေ၀ခ်င္သူမ်ားကိုေတာ့ နည္းနည္း ထပ္ေျပာလိုသည္။

ေရွးပေ၀ဏီက ရံုးမ်ားတြင္ လက္ႏွိပ္စက္စာေရး ဆိုသူမ်ား ခန္႔ထားခဲ့ဖူးေပသည္။ ယေန႔ေခတ္ တိုးတက္ေသာ အခါသမယတြင္ ကိုယ္တိုင္ေရး၊ ကိုယ္တိုင္ရိုက္ ျဖစ္လာပါသည္။ စီအီးအိုမ်ား၊ ညႊန္ခ်ဳပ္မ်ားေလာက္သာ လက္ႏွိပ္စက္စာေရး ရွိေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ စီအီးအိုမ်ား ဒီ စာပိုဒ္ ႏွင့္ အက်ံုဳးမ၀င္ပါ။

ရံုးကြန္ပ်ဴတာမ်ားတြင္ ပရိုဂရမ္ အသစ္ ထည့္ခြင့္မျပဳသည္မွာ မွန္ပါသည္။ ရံုးတိုင္း ဤသတ္မွတ္ခ်က္မ်ိဳး ရွိတတ္ၾကသည္။ အေၾကာင္းရင္းကို လိုက္ၾကည့္ရေအာင္။ (၁) ဗိုင္းရပ္ ကူးမွာစိုး၍ (၂) မူပိုင္ခြင့္ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကုမၸဏီ တရားစြဲခံရမွာ စိုး၍ ဟု ႏွစ္မ်ိဳးေတြ႔သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ ဗမာေဖာင့္ ပရိုဂရမ္မွာ ဗိုင္းရပ္ကင္းစင္ေၾကာင္းႏွင့္ မူပိုင္ခြင့္ ျပႆနာ မရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပႏိုင္လ်င္ ရံုးကြန္ပ်ဴတာ ျဖစ္ေစကာမူ ဗမာေဖာင့္ သြင္း၍ ရႏိုင္ပါသည္။

စာရႈသူမ်ား ဒံုးမေ၀းပါ။
ဥစၥာရင္လို ဥစၥာရင္ခဲ
လိုလ်င္ႀကံဆ နည္းလမ္းရ
တကယ္ျဖစ္ခ်င္ တကယ္လုပ္ အဟုတ္ ျဖစ္ရမည္
ဆိုသည့္စကားပံုမ်ား အလကားေပၚလာသည္မဟုတ္။

ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး တိုင္းတပါး ဘာသာစကားကိုေတာ့ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ရုိက္တတ္ကာ ဗမာစာကိုေတာ့ မရိုက္တတ္ ဟု ဆိုျခင္းမွာ ရွက္တတ္သူဆိုလ်င္ . . .

သိလိုသည္မ်ား ရွိပါက ျမန္မာဘေလာက္ေလာက ကို တစ္ခါတစ္ေခါက္ေလာက္ လာေလ့လာလွည့္ပါ။ ဗမာလို ရိုက္တတ္ရန္ လိုအပ္တဲ့ အႀကံဥာဏ္မ်ား စံုစိေနေအာင္ ရပါလိမ့္မယ္။
ဗမာျပည္သည္ ဒို႔ျပည္
ဗမာစာသည္ ဒို႔စာ
ဗမာစကားသည္ ဒို႔စကား

ဒို႔ျပည္ကို ခ်စ္ပါ
ဒို႔စာကို ခ်ီးျမွင့္ပါ
ဒို႔စကားကို ေလးစားပါ

ၿပီးေတာ့ . . .

ဘေလာက္ကို ဗမာလို ေရးပါ

9 comments:

Anonymous said...

ဟီဟီ ကိုရဲမြန္ၾကီး ဖတ္ျပီး ရီေနတယ္ဗိ်ဳ့ ။ ဟာသမဟုတ္ေပမယ့္ ေရးထားတာ သေဘာက်လို့ ။

((ဗမာျပည္သည္ ဒို႔ျပည္
ဗမာစာသည္ ဒို႔စာ
ဗမာစကားသည္ ဒို႔စကား

ဒို႔ျပည္ကို ခ်စ္ပါ
ဒို႔စာကို ျမတ္ႏိုးပါ
ဒို႔စကားကို ေလးစားပါ

ၿပီးေတာ့ . . .

ဘေလာက္ကို ဗမာလို ေရးပါ))

ဟီဟီ ဒါကိုအၾကိဳက္ဆံုးပဲ ။

P.Ti said...

ကုိမင္း ေျပာတဲ့ လူထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ပါ ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ blog ေတြကုိ ဖတ္ၿပီးမွ ျမန္မာလုိ ရုိက္တတ္ေအာင္ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ႀကိဳးစားျခင္းပါ။ ကိုမင္းေျပာ သလုိ ျမန္မာ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာလုိ မရိုက္တတ္တာကုိလည္း ရွက္လာတာလည္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ burglish ကုိ မေထာက္ခံတဲ ့လူတစ္ေယာက္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာ လိုရုိက္တတ္ျခင္း အတြက္ ျမန္မာ Blogger ေတြ၊ (အထူးသျဖင့္ ကိုမင္း၊ ဂ်စ္တူး နဲ႔ ပန္ဒိုရာ) နဲ႔ ေဇာ္ဂ်ီ အဖဲြ႔ကုိ ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

ကိုရဲမြန္ေရ ျမန္မာလို ျမန္ျမန္ ေရးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစား ေလ့က်င့္ေနပါတယ္။

Ye-Mon said...

အဲ ... ဆန္ရင္း နာနာဖြတ္သလိုမ်ား ျဖစ္သြားသလား ကြယ္ရို႔။ ေဘာ္ေဘာ္တို႔ကို ႏွိပ္ကြပ္သည္ မထင္ေစခ်င္ပါ။ ဗမာမ်ား အင္တာနက္တြင္ ဗမာစာ ပိုမိုသံုးလာၾကေစရန္ နိဗၺာန္အက်ိဳး ေျမာ္ကိုး၍ ႏိုးေဆာ္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ လြန္တာရွိ ရင္ေတာ့ ၀န္ဒါမိ ပါ ခင္ဗ်ာ။

ႏွင္းမိုးေ၀ said...

((ဗမာျပည္သည္ ဒို႔ျပည္
ဗမာစာသည္ ဒို႔စာ
ဗမာစကားသည္ ဒို႔စကား

ဒို႔ျပည္ကို ခ်စ္ပါ
ဒို႔စာကို ျမတ္ႏိုးပါ
ဒို႔စကားကို ေလးစားပါ

ၿပီးေတာ့ . . .

ဘေလာက္ကို ဗမာလို ေရးပါ))

အဲဒီစာသားကို အႀကိဳက္ဆံုးဘဲ .. အႏွင္းဘဲ ဘားဂလိဂ္ကို အားမေပးပါဘူး .. ဒါေပမယ့္ ၁ ခ်ိဳ႕က် အဲလို ႐ိုက္မွ နားလည္တာ႐ွိေတာ့ သံုးရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဗမာအခ်င္းခ်င္းေတာင္ ျမန္မာစာလံုးမ႐ွိလို႔ကေတာ့ အဂၤလိပ္လိုေျပာတာပါဘဲ။ ကိုရဲမြန္ေရးတာ အရမ္းေကာင္းတာဘဲ .. ဗမာဘေလာ့မ်ား ယခုထက္ပိုမို ထြန္းေတာက္ပါေစ႐ွင္..

Ye-Mon said...

သာဓု သာဓု သာဓု ေက်ာင္းအမေရ

Anonymous said...

အေပၚဆံုးက ကြန္မန့္ကိုဆက္ထားျခင္း...

ဟာသမဟုတ္ေပမယ့္ ေရးထားတာ သေဘာက်ရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့...

အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့စာေၾကာင္းကို ရယ္သြမ္းေသြးျပီးေျပာတာ
ဒါေပမယ့္ အဓိပၸါယ္ေပ်ာက္မသြားဘူး
ဖတ္ရတဲ့သူတြက္ သေဘာက် ထိေရာက္ေစတယ္

Ye-Mon said...

ဂ်စ္
အင္း ... ရယ္စရာနဲ႔ တြဲေျပာလို႔ စကားေပါ့မသြားေလာက္ဘူး ထင္ပါ့။ ကြ်န္ေတာ္က အျပင္မွာလည္း အစ အေနာက္သန္ေတာ့ စာေရးတဲ့အထဲမွာ အဖ်ားခတ္သြားတယ္ ထင္တယ္။

စိုးေဇယ်ထြန္း said...

ဟုတ္တယ္ဗ်။ သူတို႕ ေျပာတဲ့ အဂၤလိပ္ကီးဘုတ္က ေမြးကတည္းက တတ္လာမွ မဟုတ္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ခဏခဏ ႀကံဳဖူးပါတယ္။
ၾကံဳတိုင္းလည္း အစ္ကို ေျပာသလို ခံစားရတယ္